เราเชื่อว่าคอซีรีส์คงมีความรู้สึกเศร้าเสียใจเมื่อตัวละครที่เราเห็นพวกเขาแค่ในจอต้องจากไปอย่างไม่มีวันหวนกลับ โดยเฉพาะคนที่เพิ่งจะได้ดูซีรีส์สดใหม่อย่าง The Stranger Things ซีซั่น 4 พาร์ท 2 ที่เพิ่งจะสร้างปรากฎการณ์ทำระบบของเน็ตฟลิกซ์ล่มไปทั่วโลกแบบหมาด ๆ เราคงไม่จำเป็นต้องมารีวิวความยอดเยี่ยมของซีรีส์เรื่องนี้กันแล้ว เพราะเรารู้ว่าหลายคนยังไม่สามารถมูฟออนกับชะตากรรมของบางตัวละครที่เกิดขึ้นในเรื่องได้ มันเป็นการจากไปที่แสนเจ็บปวด และเรื่องนี้มันมีคำอธิบายทางจิตวิทยาว่าทำไมเราถึงรู้สึกเสียใจให้กับตัวละครในซีรีส์เหล่านั้น

Robert Rowney นักจิตวิทยาคลีนิกจากคลีฟแลนด์ ได้อธิบายเรื่องนี้เอาไว้ใน The Huffington Post เขาเล่าว่า การที่เรารู้สึกรัก หรืออาจจะถึงขั้นเทิดทูนตัวละครใดตัวละครหนึ่งในซีรีส์ หรือตัวละครสมมติ มันเป็นหนึ่งในวิธีของมนุษย์ที่ใช้ในการหลีกเลี่ยงความเครียดที่เกิดขึ้นในชีวิตจริง ทำให้เราได้ลืมสิ่งที่เกิดขึ้นในชีวิตไปบางสักช่วงเวลาหนึ่ง เป็นการเปิดโอกาสให้เราได้เข้าไปสำรวจชีวิตที่แตกต่างออกไป ทั้งความสูญเสีย, ความรัก และความเจ็บปวดของพวกเขา แล้วพอถึงจุดนั้นคุณจะรู้สึกเห็นอกเห็นใจ และมีความผูกพัน รวมถึงเห็นบางส่วนของตัวเองในตัวละครเหล่านั้นด้วย

แม้ว่าการตายของตัวละครที่เกิดขึ้นในซีรีส์ จะไม่ใช่การตายที่เกิดขึ้นจริง และพวกเขาไม่ได้มีตัวตนจริงอยู่บนโลกใบนี้ แต่มันไม่ใช่เรื่องแปลก หรือผิดปกติเลยแม้แต่น้อยที่เราจะรู้สึกเสียใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น เพราะความผูกพันธ์ที่เราได้สร้างขึ้นระหว่างการดูซีรีส์เหล่านั้นมันเกิดขึ้นไปแล้วนั่นเอง มันก็เหมือนกับการที่เราได้เห็นเพื่อนของเราคนหนึ่ง ที่เราเห็นเขามาแล้วในทุกช่วงเวลาต้องจากไปอย่างไม่มีวันหวนกลับ ความผูกพันเหล่านั้นมันทำให้ความสูญเสียมันรู้สึกเหมือนจริงได้มากกว่าที่เราคิด

การที่ซีรีส์สามารถสร้างอิทธิพลทางอารมณ์ให้กับผู้ชมได้ขนาดนี้มันไม่ใช่เรื่องที่จะเกิดขึ้นได้โดยบังเอิญ มันเป็นการผสมผสานกันทั้งการใช้ศิลปะ, จิตวิทยา และการตลาดเข้าด้วยกัน โดย Cristel Russell รองศาสตราจารย์ด้านการตลาดของมหาวิทยาลัยอเมริกัน ได้อธิบายถึงอิทธิพลที่ซีรีส์มีต่อวัฒนธรรมการใช้ชีวิตของมนุษย์เอาไว้ว่า “บรรดากระแสโซเชียลต่าง ๆ ไม่ว่าจะในทางที่ดีหรือแย่นั้น ล้วนแล้วแต่ออกมาจากซีรีส์ มันได้กลายเป็นส่วนหนึ่งในวัฒนธรรมและวิถีชีวิตของเราในโลกแห่งความเป็นจริง”

เมื่อมันมีอิทธิพลได้มากขนาดนั้น การตายของตัวละครในเรื่องก็ย่อมส่งผลทางอารมณ์ได้หนักหน่วงไม่แพ้กัน “แฟน ๆ ที่ได้ดูซีรีส์ก็ได้รักและห่วงใย ‘เพื่อน’ ของพวกเขาที่ได้รับผ่านจากการดูผ่านซีรีส์ การจากไปของพวกเขามันแทบไม่ต่างจากการอกหักในโลกแห่งความเป็นจริงเลย การสูญเสียนี้มักจะถูกจัดการด้วยการหาคนที่รู้สึกแบบเดียวกัน หรือการพยายามจดจำช่วงเวลาดี ๆ ที่พวกเขาได้ทำเอาไว้ในซีรีส์ตอนที่ตัวละครเหล่านั้นยังมีชีวิตอยู่”

ถึงอย่างนั้น การจากไปของตัวละครในซีรีส์ ก็แตกต่างกับการจากไปของคนในชีวิตจริง ในชีวิตจริงนั้นความสูญเสียไม่เคยเกิดขึ้นแบบที่เราสามารถตั้งตัวได้ทัน หลายครั้งเราถูกบังคับให้ยอมรับความสูญเสียแล้วต้องเดินหน้าต่อ แต่ในซีรีส์นั้น ทุกการตายจะส่งผลต่อเรื่องราว หรือตัวละครภายในเรื่องให้มีการพัฒนาต่อ เพื่อให้เรื่องราวสามารถเดินหน้าต่อไปได้ เพราะฉะนั้น เมื่อตัวละครในซีรีส์ที่เรารักจากไป มันไม่ผิดเลยที่เราจะเสียใจ แต่เราต้องไม่จมดิ่งลงไปกับความเสียใจนั้น พวกเขาเป็นเพียงตัวละคร แต่เราต้องใช้ชีวิตต่อ ดังนั้น เสียใจให้เต็มที่ แล้วหาตัวละครใหม่ให้ฟินกันต่อจ้า

ข้อมูลจาก: https://www.themiamihurricane.com/2020/09/21/why-we-mourn-fictional-characters-the-very-real-emotion-behind-fake-death/