เป็นอันว่าก่อนหลีกทางให้กับโปรแกรมทีมชาติ ลิเวอร์พูล ยังคงนำเป็นจ่าฝูงต่อไป หลังจากที่พวกเขาบุกไปเอาชนะ เบิร์นลี่ย์ ได้ 0-3

สามแต้มที่ เทิร์ฟ มัวร์ ส่งให้พวกเขาเก็บ 12 คะแนนเต็มจากการชนะ 4 นัดติดต่อกัน กลายเป็นทีมเดียวในทุกลีกของอังกฤษที่ทำสถิติชนะรวด 100%

จริงๆ แล้ว หากดูชื่อทีมคู่แข่งจาก 4 เกมที่ผ่านมา ส่วนตัวคิดว่า เกมล่าสุดที่บุกไปเยือน เบิร์นลี่ย์ นี่แหละครับที่หินที่สุด

สาเหตุที่เป็นอย่างนั้นก็เพราะว่า การไปเล่นที่ เทิร์ฟ มัวร์ ถือเป็นหนึ่งในสนามที่สร้างความยากลำบากให้ลูกทีมของ เจอร์เก้น คล็อปป์ ตลอด 3 ฤดูกาลที่ผ่านมา

ย้อนกลับไปปีแรกที่ คล็อปป์ เข้ามาคุมทีม ปีนั้น ลิเวอร์พูล บุกไปแพ้ 2-0 ทั้งๆ ที่เกมนี้เป็นฝ่ายครองบอลได้ถึง 80%

ครั้งที่สอง แม้จะเป็นฝ่ายได้ประตูนำไปก่อน แต่ก็ถูก เบิร์นลี่ย ตามตีเสมอในช่วงท้ายเกม ก่อนที่ ลิเวอร์พูล จะมาได้ประตูชัยจาก รักนาร์ คลาวาน ในนาทีที่ 90+4

ครั้งที่สามเมื่อปีก่อน ลิเวอร์พูล เป็นฝ่ายโดนยิงนำไปก่อน และแม้จะฮึดกลับมาแซง 1-2 แต่หลังจากนั้นก็โดน เบิร์นลี่ย์ กดดันอย่างหนักจนเกือบโดนตีเสมออยู่หลายต่อหลายครั้ง ยังดีที่ได้ อลิสซอน ช่วยเซฟเอาไว้ จนมาได้ประตูปิดกล่อง 1-3 ช่วงทดเจ็บ (อีกแล้ว) จาก ชาคิรี่

แต่กับเกมล่าสุดที่เพิ่งผ่านพ้นไป แทบจะเป็นหนังคนละม้วนเลยก็ว่าได้ เพราะ ลิเวอร์พูล บุกไปเอาชนะ เบิร์นลี่ย์ ได้แบบสบายๆ

จากที่เมื่อ 2-3 ปีก่อนต้องเล่นอย่างกระเสือกกระสนกว่าจะคว้าชัยชนะกลับออกมาได้ มาในปีนี้พวกเขาสามารถเอาชนะทีมเดียวกันได้แบบไม่ยากเย็นอะไรเลย

สำหรับผมแล้ว นี่เป็นอีกหนึ่งหลักฐานที่บ่งชี้ให้เห็นว่า ลิเวอร์พูล ถูกยกระดับขึ้นไปอีกขั้นแล้วจริงๆ

โดยเฉพาะอย่างยิ่งในส่วนของเกมรับ ที่แม้แต่ ฌอน ไดซ์ ยังกล่าวชื่นชมหลังเกมว่า “ตอนนี้พวกเขาเล่นเกมรับได้อย่างแข็งแกร่ง ฟาน ไดจ์ค คือคนที่สร้างความแตกต่างอย่างยิ่งให้กับทีม ไม่ใช่เฉพาะแค่ความสามารถส่วนตัวของเขาเท่านั้น แต่มันยังส่งผลให้กับคนอื่นๆ ในทีมอีกด้วย”

“มันเป็นเรื่องยากมากที่เจาะพวกเขาได้ พวกเขาดันเกมขึ้นสูงมาก ซี่งนี่คือสิ่งสิ่งที่แตกต่างอย่างยิ่งของ ลิเวอร์พูล ในฤดูกาลนี้ พวกเขาดันเกมรับสูงมากจริงๆ”

สิ่งที่ ฌอน ไดซ์ พูดไว้ข้างต้นคือสิ่งที่อธิบายอย่างชัดเจนแล้วว่า เพราะอะไรวิธีการที่พวกเขาเคยใช้เล่นงาน ลิเวอร์พูล ได้ในฤดูกาลที่ผ่านๆ มา นั่นคือ พอตัดบอลได้ก็ใช้บอลไดเร็กสาดยาวไปให้คู่กองหน้าที่รูปร่างสูงใหญ่ ถึงใช้ไม่ได้เหมือนเดิมอีกแล้ว

และยิ่งชัดเจนมากขึ้นไปอีก เมื่อมีสถิติที่ระบุว่า เฉพาะแค่ ฟาน ไดจ์ค คนเดียว เขาเอาชนะการดวลลูกกลางอากาศถึง 10 จาก 11 ครั้งในเกมนี้

ในขณะที่คู่กองหน้าของ เบิร์นลี่ย์ อย่าง แอชลี่ย์ บาร์นส์ (ที่ยิงประตูต่อเนื่องมาทุกนัด) และ คริส วู้ด แทบจะไม่ได้กระดิกเลยในเกมนี้ โดยทั้งคู่เอาชนะการดวลลูกกลางอากาศกับนักเตะฝั่งผู้มาเยือนได้แค่ 3 จาก 16 ครั้ง เท่านั้น

ถ้าไม่นับ ฟาน ไดจ์ค ซึ่งเป็นแกนหลักในแนวรับที่เก็บกินลูกกลางอากาศได้เกือบหมด กับ ฟีร์มิโน่ ที่วิ่งพล่านไปทั่วในเกมนี้ แถมยังเป็นคนยิงหนึ่ง จ่ายหนึ่ง และรับตำแหน่ง แมน ออฟ เดอะ แม็ตช์ ของเกมนี้ไป

อีกคนหนึ่งที่เราจะลืมพูดถึงเขาไม่ได้เลยก็คือ ฟาบินโญ่ ซึ่งโดดเด่นมากในเกมนี้ แม้กระทั่ง ฟาน ไดจ์ค เองยังเอ่ยปากชม ฟาบินโญ่ เลยว่าวันนี้เขาเป็นเหมือนกับ ‘inspector gadget’ เพราะไม่ว่านักเตะ เบิร์นลี่ย์ ได้บอลตรงไหนของสนามเขาก็ตามหาจนเจอ แถมยังคอยปัดกวาดอยู่หน้าแผงแบ็คโฟร์จนทำให้เกมรับเล่นกันง่ายขึ้นอีกด้วย

และเมื่อ เบิร์นลี่ย์ ทำเกมบุกเข้ามาไม่ถึงในพื้นที่อันตราย อาเดรียน โกลมือหนึ่งจำเป็นของทีมที่หลายคนบอกว่าเป็นจุดอ่อน ก็เลยแทบจะไม่ได้ถูกกดดันอะไร โดยเกมนี้เขาต้องออกแรงเซฟจะๆ ครึ่งแรกและครึ่งหลังอย่างละครั้งเท่านั้น

ส่วนการออกบอลของ อาเดรียน ถึงจะยังไม่แม่นอีกตามเคย แต่อย่างน้อยเขาก็ไม่ฝืนออกบอลยากๆ เสี่ยงๆ เหมือนเดิมอีกแล้ว หลังจากนี้ต้องมาลุ้นกันว่า อลิสซอน เบ็คเกอร์ จะหายเจ็บกลับมาเป็นตัวจริงในเกมนัดต่อไปที่จะเปิดบ้านพบกับ นิวคาสเซิล ได้หรือเปล่า?

นอกเหนือจากบอลยาวของ เบิร์นลี่ย์ จะใช้เป็นทีเด็ดในเกมนี้ไม่ได้แล้ว บอลจังหวะสองก็เป็นทางฝั่ง ลิเวอร์พูล ที่ชิงกลับมาเล่นได้เกือบหมด รูปเกมที่ออกมาจึงเป็นอย่างที่เห็น โดยพวกเขาเป็นฝ่ายครองบอลในเกมนี้ได้ถึง 63%

แม้ในช่วงแรกๆ เกมของ ลิเวอร์พูล อาจจะดูอึดอัดอยู่บ้าง แต่หลังจากที่ได้ประตูขึ้นนำแบบมีโชคเล็กน้อย ทำให้ เบิร์นลี่ย์ ต้องยอมที่จะเล่นเสี่ยงมากขึ้นเพราะต้องการทวงประตูคืน ซึ่งนั่นทำให้เกมเข้าทาง ลิเวอร์พูล ทันที

และแค่อีก 4 นาทีถัดมา เบิร์นลี่ย์ ก็มาพลาดกันเองจากจังหวะที่แผงหลังกำลังเซ็ตเกม แต่ดันไปเสียบอลตรงกลางสนามให้ ฟีร์มิโน่ ตะลุยเดี่ยวขึ้นไปถึงกรอบเขตโทษแล้วส่งต่อให้ มาเน่ จบสกอร์คมๆ เข้าประตูไปนำห่างเป็น 2-0

ลูกที่สามที่เกิดขึ้นในครึ่งหลังก็เช่นกัน เป็นเพราะทาง เบิร์นลี่ย์ ที่ดันขึ้นสูงหวังทำประตูตีไข่แตกให้ได้ แต่เสียบอลให้ ลิเวอร์พูล ได้เล่นจังหวะโต้กลับ และสุดท้ายก็เป็น ฟิร์มิโน่ ที่วิ่งเข้ามาซัดลูกที่ ซาล่าห์ แตะบอลลั่นเข้าประตูไปอย่างงดงาม

อย่างไรก็ตาม แม้ ลิเวอร์พูล จะโชว์ฟอร์มเอาชนะ เบิร์นลี่ย์ ไปอย่างง่ายดาย และขึ้นไปนำเป็นจ่าฝูง ด้วยการเก็บ 12 คะแนนเต็มจากการชนะรวด 4 นัด แถมได้คลีทชีทเป็นนัดแรกของฤดูกาลอีกต่างหาก แต่ก็ไม่วายแอบมีดราม่าเกิดขึ้นในจังหวะที่ มาเน่ โมโหตอนที่ถูกเปลี่ยนตัวออกจากสนาม

สำหรับแฟนๆ ที่เป็นห่วงเรื่องนี้ เจอร์เก้น คล็อปป์ ออกมาให้สัมภาษณ์แล้วครับว่า ทุกอย่างจบแล้ว เคลียร์กันเรียบร้อยทุกอย่างแล้ว

เพราะฉะนั้น อย่าเพิ่งมโนกันไปเองเลยคครับว่า เป็นเพราะนักเตะคนนี้ไม่ชอบขี้หน้านักเตะคนนั้น เป็นเพราะว่านักเตะคนนั้นอิจฉานักเตะคนนี้

ใครที่กำลังคิดแบบนั้นอยู่ ลืมไปแล้วหรือเปล่าว่า นี่ฟุตบอลนะครับ ไม่ใช่ละครหลังข่าว ที่ต้องมีพระเอก นางเอก ตัวร้าย หรือตัวอิจฉา มาโชว์ซีนดราม่ากัน

หรือถ้าเกิดว่า มาเน่ มีเรื่องอะไรที่ติดอยู่ในใจจริงๆ เชื่อซิครับว่า กุนซือระดับ เจอร์เก้น คล็อปป์ จัดการได้อยู่แล้ว แฟนบอลอย่างเราๆ ไม่ต้องไปคิด ไม่ต้องไปห่วงอะไรตรงนั้นหรอกครับ มันเป็นเรื่องที่ไกลตัวเราเกินไป

เลิกมโน เลิกดราม่า แล้วมาดื่มด่ำกับตำแหน่งจ่าฝูงกันดีกว่าครับ…

เครดิตภาพ : Evening Standard

เป็นไปตามความคาดหมายของหลายๆ คน เมื่อ ลิเวอร์พูล เปิดบ้านเอาชนะ อาร์เซน่อล ในเกมบิ๊กแม็ตช์เมื่อคืนวันเสาร์ไปได้ 3-1

จากชัยชนะในเกมนี้ทำให้ เจอร์เก้น คล็อปป์ นำทีมชนะในพรีเมียร์ ลีก 12 รวด ซึ่งกลายเป็นสถิติใหม่ของสโมสร รวมถึงยังพาทีมไม่แพ้ใครในแอนฟิลด์เป็นนัดที่ 42 ติดต่อกัน (ชนะ 32 เสมอ 10 แพ้ 0) อีกด้วย

เหนือสิ่งอื่นใด ตอนนี้ ลิเวอร์พูล เป็นทีมเดียวที่เก็บชัยชนะได้ 3 นัดรวด มี 9 คะแนนเต็ม ขึ้นไปนำเป็นจ่าฝูงแน่นอนแล้วในสัปดาห์นี้

อย่างไรตาม แม้จะมีเรื่องดีๆ เกิดขึ้นมากมาย แต่ในชัยชนะที่ได้มาอย่างไม่ยากเย็นเท่าไหร่จากเกมนี้ ก็ยังมีรอยตำหนินิดๆ หน่อยๆ ที่ทำให้รู้สึกเสียอารมณ์ระหว่างรับชม

จะเป็นอะไรบ้างนั้นมาลองไล่เรียงกันดู…

1. อาเดรียน ยังมีข้อผิดพลาดจนทำให้ทีมเกือบเสียประตู จากจังหวะที่เข้าวิ่งพรวดพราดออกมาเตะบอลทิ้ง ทั้งๆ ที่ไม่จำเป็นต้องทำแบบนั้นเลยเพราะ ฟาน ไดจ์ค บังทางบอลไว้ให้หมดแล้ว เดชะบุญที่ โอบาเมยอง ซึ่งเก็บตกจังหวะนี้ได้ชิพบอลข้ามคานออกไป ไม่งั้น ลิเวอร์พูล คงโดนนำไปก่อนแล้ว

นอกจากนั้น ในจังหวะที่เขาต้องเล่นบอลด้วยเท้าหรือต้องเป็นคนออกบอลแรก แม้เริ่มจะดูมีความมั่นใจขึ้น แต่ก็ยังทำได้ไม่ดีเท่าไหร่ บอกตามตรงว่า ส่วนตัวแล้ว ลุ้นไม่ให้ อาเดรียน ออกบอลพลาด ยังเหนื่อยกว่าลุ้นให้ทีมยิงประตูได้ซะอีก

พูดแล้วก็คิดถึง อลิสซอน ขึ้นมาจับใจ!!!

2. เอาจริงๆ เกมโดยรวมในครึ่งแรกถือว่า อาร์เซน่อล วางแท็คติกมาค่อนข้างดี เลยทำให้ ลิเวอร์พูล เล่นได้ไม่ค่อยถนัดจนแทบจะเจาะตรงกลางไม่เข้าเลยก็ว่าได้ ทำให้ทั้ง มาเน่, ซาล่าห์ และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ฟีร์มิโน่ ต้องถอยลงต่ำมาล้วงบอลเล่นเอง แต่ก็ไม่สามารถฝ่าแนวรับของทีมปืนใหญ่ที่ลงมาแพ็คกันหน้ากรอบเขตโทษอย่างแน่นหนา ขณะที่แบ็คสองฝั่งทั้ง เทรนท์ และ โรเบิร์ตสัน แม้จะได้เปิดจากริมเส้นเยอะมาก แต่บอลส่วนใหญ่ก็ไม่เข้าเป้า

ยังดีที่สุดท้าย ลิเวอร์พูล ก็มาได้ทีเด็ดจากลูกเตะมุมอีกแล้ว โดยเป็น โจเอล มาติป ที่โหม่งให้ทีมได้ประตูนำช่วงท้ายครึ่งแรก

แต่อย่างที่บอกไว้แล้วว่า ก่อนจะมาได้ประตูจากลูกเตะมุม เกมรุกของ ลิเวอร์พูล ดูเหมือนจะมีไอเดียในการเข้าทำน้อยเกินไป

อย่างในครึ่งแรกของเกมนี้ จริงๆ แล้ว อาร์เซน่อล ไม่ได้เปิดพื้นที่ให้สามประสานในแนวรุกได้เล่นซักเท่าไหร่ ซึ่งในรูปเกมแบบนี้ ทีมจำเป็นต้องมีนักเตะมิดฟิลด์ที่ถนัดในการสร้างสรรค์เกมลงมาช่วยตรงจุดนี้ แต่อย่างที่เราทราบๆ กันว่านักเตะอย่าง เฮนเดอร์สัน และ ไวจ์นัลดุม ไม่ใช่มิดฟิลด์ในลักษณะนั้นด้วยกันทั้งคู่ รูปเกมก่อนที่ ลิเวอร์พูล จะได้ประตูขึ้นนำ ก็เลยอาจจะดูน่าอึดอัดเล็กน้อยอย่างที่เห็น

แต่นั่นไม่ได้หมายความว่า เฮนโด้ และ จีนี่ เล่นไม่ดีนะครับ เพียงแต่พยายามจะเท้าความเพื่อบอกว่าต่อไปว่า ถ้าเกิดครึ่งแรกเกมจบลงด้วยการเสมอกัน 0-0 แล้วลงมาครึ่งหลังรูปเกมยังเป็นเหมือนเดิม บางทีเราอาจจะเห็น คล็อปป์ ส่งนักเตะอย่าง ชากิรี้ ลงมาเพิ่มความหลากหลายในเกมรุก แต่เมื่อได้ประตูขึ้นนำที่ต้องการแล้ว แท็กติกต่างๆ ที่วางไว้ตั้งแต่ต้นก็เป็นอย่างเดิมไปก่อน

3. เกมนี้ เวอร์จิล ฟาน ไดจ์ค จบสถิติที่ไม่โดนใครเลี้ยงผ่านไว้ที่ 50 นัด (539 วัน) ในจังหวะที่เขาถูก นิโคลัส เปเป้ (ที่เล่นเด่นมากในครึ่งแรก) พลิกบอลหลบตรงกลางสนาม รวมถึง แอนดรูว์ โรเบิร์ตสัน ก็โดน เปเป้ อาศัยความเร็วเล่นงานอยู่ 2-3 ครั้งเหมือนกัน แถมยังมีอีกจังหวะที่ ร็อบโบ้ ประกบห่างเกินไปจนทำให้ เปเป้ ได้โอกาสปั่นบอลโค้งๆ หลุดกรอบประตูออกไปนิดเดียว

สำหรับจุดนี้แสดงให้เห็นว่า แม้แต่กองหลังที่ได้รับการยกย่องว่าเก่งที่สุดในโลกอย่าง ฟาน ไดจ์ค รวมถึงหนึ่งในแบ็คซ้ายที่ดีที่สุดของยุโรปอย่าง โรเบิร์ตสัน ก็ยังมีติดลูกประมาทจนทำให้ต้องเสียท่าแก่คู่ต่อสู้

อย่างไรก็ตาม หลังจากได้ลองหยั่งเชิงกันไปในครึ่งแรกแล้ว กลับมาเล่นในครึ่งหลัง เปเป้ ก็แทบไม่ได้สร้างปัญหาอะไรให้กับ ลิเวอร์พูล อีกเลย โดยเฉพาะการดวลเดี่ยวกับ ฟาน ไดจ์ค ที่พูดได้อย่างเต็มปากว่า เปเป้ จอดสนิท!

4. แม้จะชนะรวดมาทั้ง 3 นัด แต่ ลิเวอร์พูล ก็เสียประตูมาทุกนัดยังเก็บคลีทชีทไม่ได้เลย หลังจบเกมดูเหมือนว่า เจอร์เก้น คล็อปป์ จะแอบไม่พอใจเล็กๆ ในจุดนี้ โดยเขาให้สัมภาษณ์มีใจความประมาณว่า ทีมของเขาไม่ใช่ ดิสนี่ย์แลนด์ ที่จะต้องสร้างความตื่นเต้นให้กับทุกคนตลอดเวลา ก็เลยเปลี่ยนวิธีการเล่นหลังจากเข้าสู่นาทีที่ 80 แต่ถ้าเกิดคิดจะบุกต่อก็ต้องรู้จักปิดเกมให้เป็นด้วย ซึ่งสุดท้ายก็ยังทำได้ไม่ดี นี่เป็นสิ่งที่ทีมต้องปรับปรุงกันต่อไป

5. ข้อนี้อาจจะไม่เกี่ยวกับฟอร์มการเล่น แต่น่าจะเป็นอะไรที่ทำให้แฟนๆ ที่รับชมการถ่ายทอดสดคู่นี้หัวเสียที่สุด นั่นก็คือ สัญญาณภาพที่ดันมาขัดข้องช่วงท้ายครึ่งแรกซึ่งเป็นช่วงเวลาที่ ลิเวอร์พูล กำลังเดินเครื่องเต็มสูบหมายจะเอาประตูขึ้นนำให้ได้ แต่ภาพก็มาค้างๆ ดับๆ จนต้องสลับเอาภาพมุมกว้างมาให้ดูไปพลางๆ อยู่พักใหญ่

ยังดีที่หลังจากภาพกลับมาดูได้ตามปกติ ก็เป็นจังหวะที่ ลิเวอร์พูล ได้ลูกเตะมุมจนนำไปสู่ประตูขึ้นนำก่อนหมดครึ่งแรกพอดี

เครดิตภาพ : Evening Standard

ไม่เสียวไม่ใช่ หงส์แดง สโลแกนนี้ยังคงใช้ได้อีกครั้งจากเกมนัดล่าสุดที่พวกเขาบุกไปเฉือนชนะ เซาธ์แฮมตัน ได้ 1-2

ลิเวอร์พูล ลงเล่นเกมนี้โดยมีเวลาพักแค่สามวันหลังจากต้องฎีกาถึงช่วงดวลจุดโทษกว่าจะเอาชนะ เชลซี คว้าแชมป์ยูฟ่า ซูเปอร์ คัพ ไปครอง

อาเดรียน ที่มีข่าวว่าอาจลงสนามไม่ได้ ผ่านการทดสอบความฟิตลงมาเฝ้าเส้าให้กับทีมในเกมนี้ทันเวลาพอดี

แดนหน้ามีเซอร์ไพรส์เล็กๆ เพราะ ซาล่าห์ ที่เล่นครบ 120 นาทีในเกมนัดชิงเมื่อคืนวันพุธได้ลงเป็นตัวจริง พร้อมกับ มาเน่ และ ฟีร์มิโน่

แบ็คโฟร์กลับมาเป็นชุดที่เราคุ้นเคยกันดีไล่ไปตั้งแต่ เทรนท์, ร็อบโบ้, มาติป และ ฟาน ไดจ์ค

ที่น่าสนใจที่สุดคือแผงกองกลาง โดยเกมนี้ เจอร์เก้น คล็อปป์ เลือกใช้ ไวจ์นัลดุม, มิลเนอร์ และถอย อเล็กซ์ อ็อกซ์เลด-แชมเบอร์เลน ลงมาเป็นมิดฟิลด์บ็อกซ์ทูบ็อกซ์อีกครั้ง หลังจากหลายๆ นัดก่อนหน้านี้พยายามดันเขาขึ้นไปเล่นแนวรุกตัวบนแล้วโชว์ฟอร์มได้ไม่ดีเลย

เกมในครึ่งแรก อาจเป็นเพราะทาง เซาธ์แฮมตัน คิดว่า ลิเวอร์พูล คงจะเหนื่อยล้าจากการเพิ่งกร่ำศึกหนักมา ก็เลยตัดสินใจลงมาไล่เพรส ไล่บีบ เล่นเกมหนักอัดใส่ผู้มาเยือนเลยทันที

ซึ่งต้องถือว่าแผนนี้ได้ผล เพราะทำให้ ลิเวอร์พูล เล่นได้ไม่ถนัด ทำอะไรได้ไม่เป็นชิ้นเป็นอันสักเท่าไหร่ แต่ก็พอจะมีโอกาสจะๆ อยู่ 2-3 ครั้ง จากจังหวะที่ ซาล่าห์ ตอกส้นให้ อ็อกซ์เลด-แชมเบอร์เลน ยิงผ่านหน้าประตูออกไป รวมถึงจังหวะถัดมาซึ่งก็เป็นการประสานงานกันของคู่เดิม เมื่อ อ็อกซ์เลด-แชมเบอร์เลน เปิดบอลจากกลางสนามให้ ซาล่าห์ หลุดเข้าไปยิงในกรอบเขตโทษแต่บอลเหินข้ามคาน

แค่สองจังหวะนี้ ก็ทำให้เราได้เห็นถึงความแตกต่างระหว่างการจับ อ็อกซ์เลด-แชมเบอร์เลน ไปเล่นแนวรุกด้านบน กับ อ็อกซ์เลด-แชมเบอร์เลน ในตำแหน่งมิดฟิลด์ ซึ่งชัดเจนว่า ณ ตอนนี้ ตำแหน่งมิดฟิลด์คือตำแหน่งที่เวิร์คที่สุดสำหรับเขา เพราะดูเหมือนว่าทีมจะได้ใช้ประโยชน์จากความสามารถของ อ็อกซ์เลด-แชมเบอร์เลน ในการเล่นตำแหน่งนี้มากกว่า

ไม่เฉพาะแค่ส่วนร่วมในเกมรุกที่เราได้เห็นเขาผ่านบอลสวยๆ ให้เพื่อน การหาจังหวะวิ่งสอดทะลุจากแถวสองเข้าไปในพื้นที่สุดท้าย หรือจังหวะที่เขาฉีกตัวเองออกไปด้านข้างเพื่อเล่นร่วมกับแบ็คทั้งสองข้าง

แต่ ความเร็ว และ ความขยัน ของ แชมเบอร์เลน ยังมีประโยชน์ต่อทีมในจังหวะที่ต้องเล่นเกมรับด้วย อย่างในครึ่งแรกมีอยู่จังหวะหนึ่งที่ เทรนท์ หนุนเกมรุกขึ้นสูงจนหลุดตำแหน่งไป ก็ได้ ดิ อ็อกกซ์ นี่แหละที่วิ่งลงมาช่วยคัฟเวอร์พื้นที่ตรงนี้เอาไว้ (ใครที่ได้ดูถ่ายทอดสดคงเห็น ฟาน ไดจ์ค หันมาปรบมือให้เขาในการเล่นจังหวะนี้)

อย่างไรก็ตาม ครึ่งแรกต้องถือว่าเป็นทางฝั่งทีมนักบุญที่เล่นได้ดีกว่า แถมยังมีโอกาสได้ประตูขึ้นนำไปก่อนด้วยซ้ำจากลูกโหม่งของ โยชิดะ ยังดีที่ อาเดรียน โชว์ซูเปอร์เซฟป้องกันเอาไว้ได้

แต่สุดท้ายแล้ว ด้วยคุณภาพของตัวผู้เล่นที่เหนือกว่า กลายเป็น ลิเวอร์พูล ที่ได้ประตูออกนำ 0-1 ในช่วงท้ายครึ่งแรกจากลูกยิงสุดสวยของ ซาดิโอ มาเน่

กลับมาในครึ่งหลัง เหมือนหนังคนละม้วน เพราะกลายเป็นทางฝั่ง ลิเวอร์พูล ที่คอนโทรลเกมไว้ได้เกือบหมด ซึ่งบางทีนั่นอาจเป็นเพราะ เซาธ์แฮมตัน ใช้พลังงานในการวิ่งบดบี้ไปเยอะแล้วในครึ่งแรก พอกลับลงมาความเข้มข้นในการเล่นจึงไม่ได้อยู่ในระดับเดิม

เกมนี้น่าจะจบแบบสบายๆ อยู่แล้ว หลังจากที่ ลิเวอร์พูล ขึ้นนำเป็น 0-2 จาก บ็อบบี้ ฟีร์มิโน่ แถมฝั่งทีมเยือนยังครองเกมไว้ได้แบบเบ็ดเสร็จจนกระทั่งเข้าสู่นาทีที่ 80

แต่แฟนๆ ทางบ้านก็ต้องควักยาดมออกมาสูดไปพลางๆ ในช่วงเกือบ 10 นาทีที่เหลืออีกจนได้ เมื่ออยู่ดีๆ อาเดรียน ก็เตะบอลไปอัดใส่เท้าของ แดนนี่ อิงค์ส เข้าประตูไปให้เจ้าบ้านไล่มาเป็น 1-2

และถึงแม้ ลิเวอร์พูล จะเก็บสามแต้มได้สำเร็จด้วยการยันสกอร์นี้เอาไว้จนจบเกม แต่คำถามใหญ่ที่ตามมาก็คือ จะแก้ปัญหาจังหวะการเล่นบอลด้วยเท้าของ อาเดรียน กันอย่างไร?

จริงอยู่ครับว่า อาเดรียน ถือเป็นผู้รักษาประตูที่ฝีมือไว้ใจได้ในระดับหนึ่ง โดยเฉพาะเรื่องการเซฟลูกยิง แต่เรื่องการเล่นบอลด้วยเท้า รวมถึงการออกบอลแรกเพื่อเซ็ตบอลจากหน้าประตูตัวเอง (ซึ่งเป็นสไตล์การเล่นของ ลิเวอร์พูล อยู่แล้ว) ดูเหมือนว่าจะเป็นจุดอ่อนสำหรับเขา

อย่างในเกมนี้ นอกจากจังหวะที่ทำพลาดเสียประตูแล้ว มีอีกจังหวะหนึ่งในครึ่งแรกที่ อาเดรียน เตะบอลไปอัดคู่ต่อสู้แถวหน้าประตูในลักษณะเดียวกัน เพียงแต่ว่าโชคดีที่ลูกนี้ไม่ตรงกรอบ ไม่งั้นเกมนี้อาจจะไม่จบแบบแฮปปี้เอ็นดิ้งแล้วก็ได้

ยังไงก็ตาม ส่วนตัวคิดว่า เจอร์เก็น คล็อปป์ และทีมงาน น่าจะเห็นปัญหาตรงนี้กันแล้ว และคงไม่นิ่งดูดายนั่งอยู่เฉยๆ เพราะถ้าเกิดทำพลาดเหมือนเดิมอีกขึ้นมา ไม่เพียงแต่จะทำให้ อาเดรียน เสียความมั่นใจแค่คนเดียวเท่านั้น แต่อาจจะพาลเสียความมั่นใจกันไปทั้งทีมเลยก็เป็นได้

อย่าลืมนะครับว่า ในช่วงที่ อลิสซอน ยังเจ็บอยู่ ลิเวอร์พูล จำเป็นต้องใช้งาน อาเดรียน อีกราวๆ 6-7 เกมเลยทีเดียว…

เครดิตภาพ : Evening Standard

เหลืออีกแค่ไม่ถึงหนึ่งสัปดาห์ พรีเมียร์ ลีก ฤดูกาลใหม่ก็จะกลับมาเปิดฉากฟาดแข้งกันอีกครั้ง…

เมื่อพรีเมียร์ ลีกเปิดฉากขึ้น นั่นก็เท่ากับว่า ตลาดซื้อขายนักเตะในอังกฤษช่วงซัมเมอร์นี้ก็จะสิ้นสุดลงด้วยเช่นกัน

ในขณะที่ อาร์เซน่อล เพิ่งได้ตัว นิโคลัส เปเป้, แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด ก็กำลังจะได้กองหลังค่าตัวแพงที่สุดในโลกอย่าง แฮร์รี่ แม็คไกวร์

แต่สำหรับตลาดซื้อขายนักเตะในรอบนี้ ถือเป็นตลาดซื้อขายนักเตะที่เงียบเหงาเหลือเกินสำหรับแฟนๆ หงส์แดง

เพราะนอกเหนือจากการคว้านักเตะดาวรุ่งอย่าง เซ็ปป์ ฟาน เดน เบิร์ก กับ ฮาร์วี่ย์ เอลเลียตต์ ซึ่งน่าจะซื้อมาเป็นอนาคตของทีมมากกว่า ดูเหมือนว่า ถ้าไม่มีนักเตะชุดใหญ่คนไหนย้ายออก ลิเวอร์พูล คงจะไม่คว้าใครมาเสริมทีมอีกแล้วในตลาดรอบนี้

เพราะอะไรถึงเป็นเช่นนั้น นี่คือ 5 เหตุผล ที่เราสรุปมาให้ได้อ่านกัน..

1. พอใจกับขุมกำลังที่มีอยู่แล้ว

ย้อนกลับไปเมื่อฤดูกาล 08/09 หลังจาก ลิเวอร์พูล จบในตำแหน่งรองแชมป์ ราฟา เบนิเตซ ตัดสินใจขาย ชาบี อลอนโซ่ ออกจากทีมไป ฤดูกาลถัดมา หงส์แดง ทำผลงานตกลงอย่างน่าใจหายด้วยการได้แค่ที่ 7

ฤดูกาล 13/14 เบรนดอน ร็อดเจอร์ส พาทีมจบอันดับสองเช่นกัน หลังจากนั้นทีมจำใจต้องขาย หลุยส์ ซัวเรส ออกไป และในฤดูกาลต่อมา ลิเวอร์พูล ก็ร่วงลงไปอยู่ในอันดับ 6

ฤดูกาลที่ผ่านมา ลิเวอร์พูล จบด้วยตำแหน่งรองแชมป์ (โดยมีคะแนนน้อยกว่า แมนฯ ซิตี้ แค่แต้มเดียว) แต่สิ่งที่แตกต่างไปจากสองฤดูกาลที่ยกตัวอย่างเอาไว้ข้างต้นก็คือ พวกเขากำลังจะลงสู้ศึกในฤดูกาลที่กำลังจะมาถึงโดยไม่เสียนักเตะคนสำคัญออกจากทีมไปเลยแม้เเต่คนเดียว

เพราะฉะนั้น ด้วยขุมกำลังคุณภาพที่อัดแน่นอยู่ในทีม ณ ตอนนี้ ซึ่งการันตีด้วยดีกรีแชมป์ยุโรป ก็น่าจะเพียงพอแล้วสำหรับการไล่ล่าความสำเร็จในฤดูกาลใหม่นี้อีกครั้ง

2. นักเตะที่หายเจ็บกลับมา เท่ากับ การเซ็นสัญญานักเตะใหม่

อย่างที่ เจอร์เก้น คล็อปป์ เคยออกมาบอกว่า การได้นักเตะที่บาดเจ็บกลับคืนสู่ทีมอีกครั้ง ถือเป็นการได้นักเตะใหม่สำหรับเขาในซีซั่นนี้

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง นักเตะอย่าง อเล็กซ์ อ็อกซ์เลด-แชมเบอร์เลน ที่หายเจ็บกลับมาลงสนามได้แล้วหลังจากต้องพักแข้งไปตลอดทั้งฤดูกาลที่ผ่านมา ซึ่งถ้าหากเขาสามารถเรียกฟอร์มเก่งกลับมาได้ล่ะก็ จะทำให้มิติในเกมรุกของ ลิเวอร์พูล มีความหลากหลายขึ้นอย่างแน่นอน

นอกจากนี้ ทีมยังได้นักเตะที่ฤดูกาลก่อนประสบปัญหาเจ็บออดๆ แอดๆ อย่าง อดัม ลัลลาน่า ที่สามารถเล่นได้ทุกตำแหน่งในแดนกลางกลับมาเป็นอีกหนึ่งตัวเลือก โดยล่าสุด คล็อปป์ ทดลองจับ ลัลลาน่า มาเล่นตำแหน่งมิดฟิลด์เบอร์ 6 ในเกมปรีซีซั่น ซึ่งเขาก็ทำผลงานได้ไม่เลวเลยทีเดียว

รวมไปถึงยังมี โจ โกเมซ ที่กลับมาเป็นตัวเลือกในแดนหลัง โดยนอกจากตำแหน่งเซ็นเตอร์แบ็คแล้ว ในบางโอกาสเราคงจะได้เห็น โกเมซ ถูกโยกไปเล่นแบ็คขวาเผื่อแบ่งเบาภาระของ เทรนท์ อเล็กซานเดอร์-อาร์โนลด์ ด้วย

นาบี้ เกอิต้า เป็นอีกคนที่ฟิตกลับมาเบียดตำแหน่งตัวจริงในแดนกลาง โดยฤดูกาลนี้น่าจะเป็นฤดูกาลที่ เกอิต้า ได้โชว์ศักยภาพที่แท้จริงของเขาออกมาให้เห็นเสียที หลังจากที่ฤดูกาลก่อนต้องใช้เวลาปรับตัวอยู่พักใหญ่ๆ แต่พอเริ่มเล่นดี ก็โชคร้ายมีอันต้องเจ็บไปซะก่อน

3. เตรียมปั้นดาวรุ่ง

ช่วงปรีซีซั่นมีนักเตะดาวรุ่งหลายๆ คนโชว์ฟอร์มได้เข้าตาและคาดว่าน่าจะถูกดันขึ้นมาเป็นกำลังเสริมให้กับทีมอย่างแน่นอน

โดยนักเตะดาวรุ่งที่เราน่าจะได้เห็นพวกเขามีส่วนร่วมกับทีมชุดใหญ่ในฤดูกาลใหม่หลักๆ แล้วน่าจะมี ริอาน บริวสเตอร์ และ แฮร์รี่ วิลสัน ที่ยิงประตูสวยๆ ให้แฟนๆ ได้เห็นมาแล้วในเกมอุ่นเครื่องหลายๆ นัด

นอกจากนี้ ยังมีดาวรุ่งอีกคนที่ได้รับการจับตามองเป็นอย่างมากนั่นคือ ฮาร์วีย์ เอลเลียต เจ้าหนูวัย 16 ปี ที่เล่นได้ทั้งตำแหน่งปีก และมิดฟิลด์ตัวรุก

โดยหลังจากสโมสรประกาศเซ็นสัญญาอย่างเป็นทางการ เอลเลียต ก็ถูกส่งลงสนามทันทีในเกมอุ่นเครื่องกับ นาโปลี และ ลียง ซึ่งเขาก็โชว์ฟอร์มได้อย่างน่าประทับใจทั้งสองนัด จนทำให้เหล่าสาวกหงส์แดงทั้งหลายต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า เด็กคนนี้ ‘มีของ!’

4. สร้าง ก่อนแล้วค่อย ซื้อ

สำหรับข้อนี้ เป็นเรื่องที่มีความเชื่อมโยงกับข้อ 2-3 อธิบายให้ชัดๆ ก็คือ ในเมื่อมีนักเตะที่มีศักยภาพหายบาดเจ็บกลับมา (ข้อ 2) รวมถึงมีนักเตะดาวรุ่งที่ฝีเท้าดีพอที่จะถูกดันขึ้นสู่ทีมชุดใหญ่ (ข้อ 3) เจอร์เก้น คล็อปป์ กุนซือผู้นิยมที่จะ ‘สร้าง’ มากกว่า ‘ซื้อ’ จึงเลือกที่จะให้โอกาสกับนักเตะที่มีอยู่มือได้พิสูจน์ตัวเองก่อน ถ้านักเตะเหล่านั้นดีพอ ก็ไม่จำเป็นต้องซื้อนักเตะใหม่มาเสริมทีมก็ได้ แต่ถ้าเกิดให้โอกาสแล้ว ยังไม่ดี ยังไม่เวิร์ค ถึงค่อยคิดที่จะซื้อนักเตะใหม่เข้ามาเสริมทีม

5. พร้อม เปย์ สำหรับคนที่ ใช่ เท่านั้น

ลิเวอร์พูล พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่าพวกเขาเป็นทีมที่มี ‘ทุนหนา’ พอที่จะทุ่มซื้อนักเตะค่าตัวมหาศาล เพียงแต่ว่า นักเตะที่ทีมจะทุ่มซื้อด้วยค่าตัวระดับนั้นจะต้องเป็นคนที่ ‘ใช่’ จริงๆ

เหมือนกับที่ เจอร์เก้น คล็อปป์ เคยบอกว่า เขาจะไม่สุ่มสี่สุ่มห้าทุ่มซื้อนักเตะแพงๆ เด็ดขาด ถ้านักเตะคนนั้นไม่สามารถเข้ามายกระดับทีมให้ดีขึ้น

นั่นคือเหตุผลว่าทำไม คล็อปป์ จึงอดทนรอถึงปีกว่าๆ เพื่อคว้าตัว เวอร์จิล ฟาน ไดจ์ค (ค่าตัว 75 ล้านปอนด์) ซึ่งเป็นเป้าหมายเดียวที่เขาต้องการให้มายืนคุมแผงหลังให้กับทีม

อีกหนึ่งตัวอย่างที่ดีที่สุดก็คือ การเซ็นสัญญา อลิสซอน เบ็คเกอร์ (ค่าตัว 66 ล้านปอนด์) มาเพื่อแก้ปัญหาในตำแหน่งผู้รักษาประตู

ซึ่งทั้ง ฟาน ไดจ์ค และ อลิสซอน ก็ได้พิสูจน์ให้ทุกคนเห็นเป็นประจักษ์แก่สายตาแล้วว่า พวกเขาคือสองผู้เล่นคนสำคัญที่ทำให้ ลิเวอร์พูล เป็นทีมที่มีเกมรับดีที่สุดในพรีเมียร์ ลีกเมื่อฤดูกาลที่ผ่านมา

เครดิตภาพ : Evening Standard, Telegraph

ลิเวอร์พูล ขึ้นชื่อว่าเป็นทีมที่มีแฟนบอลส่งเสียงเชียร์ดังกระหึ่มที่สุดทีมหนึ่งในเกาะอังกฤษ โดยเฉพาะยามใดที่ได้เล่นในแอนฟิลด์

และแม้ว่าจะยังไม่เคยไปเชียร์ถึงขอบสนามจริงๆ แต่ลำพังแค่ได้ชมการถ่ายทอดสดทางทีวีก็น่าจะทำให้เราพอสัมผัสได้ถึงพลังพิเศษบางอย่างซึ่งถูกส่งผ่าน เพลงเชียร์ เพลงแล้วเพลงเล่า ที่เหล่าบรรดาแฟนๆ ช่วยกันตะโกนร้องกันแบบไม่รู้จักเหน็ด ไม่รู้จักเหนื่อย

สำหรับใครที่ตามดู ลิเวอร์พูล ลงเตะเป็นประจำ เชื่อว่าน่าจะเคยมี เพลงเชียร์ หลายๆ เพลงผ่านเข้าหู บางเพลงเคยได้ยิน ซ้ำไป ซ้ำมา ไม่รู้กี่รอบต่อกี่รอบ จนเกิดความรู้สึกว่าอยากจะร้องตามได้บ้าง แต่ก็ดันฟังไม่ค่อยรู้เรื่อง

เพราะฉะนั้น เลยอยากถือโอกาสนี้นำเอา เพลงเชียร์ 5 เพลง ที่เรามักจะได้ยินแฟนบอล ลิเวอร์พูล ร้องกันเป็นประจำ มาแนะนำให้รู้จักกันมากยิ่งขึ้น โดยมีเนื้อร้องของแต่ละเพลงมาใส่ประกอบเอาไว้ให้ฝึกร้องกันด้วย

ว่าจะแต่จะเป็นเพลงอะไรบ้าง ลองไปดูกันเลย…

1. You’ll never walk alone

รู้หรือไม่ว่า…
– เดิมที You’ll never walk alone ถูกแต่งขึ้นเมื่อปี 1945 สำหรับใช้เป็นเพลงประกอบละครบรอดเวย์เรื่อง CAROUSEL
– จนกระทั่งในปี 1963 วงดนตรีซึ่งเป็นเด็กท้องถิ่นในเมือง ลิเวอร์พูล ที่มีชื่อว่า Gerry and the Pacemakers เอาเพลงนี้กลับมาทำใหม่จนกลายเป็นเพลงที่ขึ้นอันดับหนึ่งในสหราชอาณาจักรติดต่อกัน 4 สัปดาห์
– ช่วงนั้นเอง ก่อนเกมจะเริ่มเจ้าหน้าที่ในสนามแอนฟิลด์มักจะเปิดเพลงที่ติดอันดับท็อปเทน ไล่จาก 10 มาถึง 1 ซึ่งนั่นทำให้ You’ll never walk alone ถูกเล่นเป็นเพลงสุดท้าย
– ด้วยเหตุดังกล่าว เลยทำให้แฟนบอลที่อยู่ในสนามมีโอกาสได้ร้องเพลงนี้ก่อนเกมจะเริ่มต้นเป็นประจำจนเคยชิน และกลายเป็นประเพณีของสโมสรในเวลาต่อมา
– อย่างไรก็ตาม มีข้อมูลระบุด้วยว่า บิลล์ แชงค์ลีย์ ผู้จัดการทีม ลิเวอร์พูล ในตอนนั้น มีความคิดที่จะเอาเพลงนี้มาเป็นเพลงเชียร์ประจำสโมสรอยู่แล้ว

เนื้อร้อง :
When you walk through a storm
Hold your head up high
And don’t be afraid of the dark
At the end of a storm
There’s a golden sky
And the sweet silver song of a lark
Walk on through the wind
Walk on through the rain
Though your dreams be tossed and blown
Walk on, walk on
With hope in your heart
And you’ll never walk alone
You’ll never walk alone

2. Allez Allez Allez

รู้หรือไม่ว่า…
– จริงๆ แล้ว เพลงนี้เป็นการเอาทำนองจาก L’Estate Sta Finendo (หรือ Summer Is Ending) เพลงดิสโก้ของวงดูโอชาวอิตาเลี่ยนมีชื่อว่า Righeira มาดัดแปลง
– The Super Dragons กลุ่มกองเชียร์อัลตร้าของ ปอร์โต้ เป็นหนึ่งในกลุ่มกองเชียร์ที่ใช้เพลงนี้เป็นเพลงเชียร์ประจำกลุ่ม
– เมื่อเดือน ก.พ. 2016 ปอร์โต้ มีคิวต้องบุกไปเยือน ดอร์ทมุนด์ ในเกมยูโรป้า ลีก และระหว่างที่เดินทางตามไปเชียร์ทีมรักถึงเยอรมนี กลุ่ม The Super Dragons ก็ได้ร้องเพลงนี้ขณะที่พวกเขาอยู่ในสถานีรถไฟฟ้าใต้ดินและมีการอัดคลิปเอาไว้
– ต่อมา ฟิล ฮาเวิร์ด แฟนบอล ลิเวอร์พูล ได้ไปเห็นคลิปนี้เข้า แล้วเกิดอยากจะเอาเพลงนี้มาแปลงเป็นเพลงเชียร์ ลิเวอร์พูล บ้าง เขาเลยส่งเพลงนี้ไปให้ เลียม มาโลน เพื่อนของเขา (ซึ่งเป็น เด็กหงส์ เหมือนกัน) ให้ช่วยกันคิดเนื้อเพลง
– ฟิล และ เลียม ไม่ต้องการให้เพลงนี้เป็นเพลงเชียร์นักเตะคนใดคนหนึ่ง เนื้อร้องของเพลงนี้จึงเป็นการพูดถึงความยิ่งใหญ่ของสโมสร โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเวทียุโรป
– ทั้งสองคน รวมถึงแฟนบอล ลิเวอร์พูล จำนวนหนึ่ง เริ่มนำเพลงเชียร์เพลงนี้มาร้องในนัดที่ ลิเวอร์พูล บุกไปชนะ ปอร์โต้ 5-0 ในเกมยูฟ่า แชมป์เปี้ยส์ ลีก
– จนกระทั่งเพลงดังกล่าวไปเข้าถึงหูของ เจมี่ บริวสเตอร์ ศิลปินที่เล่นประจำอยู่ที่ Halfway House ผับใกล้ๆ สนามแอนฟิลด์ซึ่งแฟนบอล ลิเวอร์พูล มักจะมารวมตัวสังสรรค์กัน โดย เจมี่ จัดการเอาเพลงนี้มาเล่นในโชว์ของเขา แล้วอัดคลิปอัพขึ้นยูทูปจนมียอดผู้ชมถล่มทลาย
– และในที่สุดแฟนๆ ก็ได้ร้องเพลงนี้กันดังสนั่นแอนฟิลด์ ในเกมยูฟ่า แชมเปี้ยนส์ ลีก ที่ ลิเวอร์พูล เอาชนะ แมนฯ ซิตี้ ไปได้ 3-0

เนื้อร้อง :
We’ve conquered all of Europe
We’re never going to stop
From Paris Down To Turkey
We won the f**kin a lot
But Bob Paisley and Bill Shankly
The fields of Anfield road
We are loyal supporters
And we’ve come from Liverpool
Allez, Allez, Allez.
Allez, Allez, Allez.

3. The Egyptian King (เพลงเชียร์ ซาล่าห์)

รู้หรือไม่ว่า…
– ด้วยผลงานอันยอดเยี่ยมตลอดทั้งสองฤดูกาลนับตั้งแต่ย้ายทีมมา ทำให้ ซาล่าห์ กลายเป็นหนึ่งในนักเตะที่แฟนๆ รักมากที่สุด วัดได้จากเพลงเชียร์ประจำตัวของเขาที่ตอนนี้มีคนเดียวถึง 6 เพลงด้วยกัน
– ส่วนเพลงนี้ที่ได้ทำนองมาจากเพลง Oh Sit Down ของวง James เป็นเพลงเชียร์ ซาล่าห์ ที่เราได้ยินกันบ่อยที่สุด

เนื้อร้อง : ดูได้ในคลิปวีดีโอ

4. Sim Senhor (เพลงเชียร์ ฟีร์มิโน่)

รู้หรือไม่ว่า…
– ฤดูกาลที่แล้ว เจอร์เก้น คล็อปป์ เป็นคนออกมาให้สัมภาษณ์ด้วยตัวเองว่า เขาอยากให้แฟนๆ แต่งเพลงให้ บ็อบบี้ บ้าง
– และอีก 6 เดือนให้หลัง แฟนๆ ก็มอบเพลงนี้ให้กับกองหน้าดีกรีทีมชาติบราซิลตามคำขอ หลังจากที่เขายิงหนึ่งประตูในเกมที่ ลิเวอร์พูล บุกไปชนะ เบิร์นลี่ย์ 3-1 ที่ เทิร์ฟ มัวร์
– เพลงนี้เป็นการนำเอาเพลงเชียร์ของทีม ริเวอร์เพลท สโมสรดังใน อาร์เจนติน่า มาเปลี่ยนเนื้อร้องใหม่

เนื้อร้อง :
There’s something that the Kop want you to know,
The best in the world his name is Bobby Firmino,
Our number 9,
Give him the ball and he’ll score every time,
Sim Senhor,
Give the ball to Bobby and he will score!

5. Virgil Van Dijk (เพลงเชียร์ ฟาน ไดจ์ค)

รู้หรือไม่ว่า…
– เพลงเชียร์เพลงนี้ถูกแปลงเนื้อร้องมาจากเพลง Dirty Old Town ของ The Pogues
– สันนิษฐานว่าเพลงนี้ถูกนำมาเผยแพร่ครั้งแรกจากการนำคลิปมาโพสต์ลงทวิตเตอร์ของแฟนหงส์แดงตัวยงรายหนึ่งที่มีชื่อว่า พอล เอลลิส
– โดยคลิปที่ว่า เป็นภาพของแฟนๆ ที่กำลังร้องเพลงนี้กันอย่างสนุกสนานในผับแห่งหนึ่ง ซึ่งถูกนำมาโพสต์หลังจาก ลิเวอร์พูล เปิดบ้านถล่ม คาร์ดิฟฟ์ ไป 4-1

เนื้อร้อง :
He’s our centre half,
He’s our number 4,
Watch him defend,
And watch him score,
He can pass the ball,
Calm as you like,
He’s Virgil Van Dijk,
Virgil Van Dijk.

นอกจากนี้ ในส่วนของเพลงเชียร์นักเตะ จริงๆ แล้ว ฤดูกาลที่ผ่านมาเรายังได้ยินแฟนๆ ร้องเพลง (สั้นๆ) เรียกชื่อนักเตะหลายๆ คน ที่ได้ยินบ่อยหน่อยก็มีอย่าง…

แอนดรูว์ โรเบิร์ตสัน (Oh Andy Andy, Andy, Andy, Andy, Andy Robertson!)

ซาดิโอ มาเน่ (Oh Mane, Mane, De, de rup, rup)

จอร์จินิโอ ไวจ์นัลดุม (Gini Wijnaldum, De, de, de, der, de, de)

เครดิตวีดีโอ : Youtube : The Redmen TV, Youtube : Kopite TV, Youtube : BT Sport, Youtube : merseypride, Youtube : Essex LFC Reds TV
เครดิตภาพ : www.standard.co.uk

Copyright© Bsite.In