กลายเป็นเรื่องวุ่นของเมืองเอบุ แห่งจังหวัดยามากุชิ ประเทศญี่ปุ่นในทันที เมื่อเกิดเหตุความผิดพลาดของระบบการโอนเงินเยียวยาโควิด-19 ที่ดันไปโดนเงินจำนวนกว่า 46.3 ล้านเยนให้กับชายวัย 24 ปี ทั้งที่ความจริงแล้วจะต้องถูกโอนให้คนกว่า 463 คน คนละ 100,000 เยน คิดเป็นเงินไทยแล้วก็ประมาณ 12.3 ล้านบาท

เรื่องนี้แดงขึ้นมาในวันที่ 8 เมษายนที่ผ่านมา การสืบสวนได้เริ่มต้นขึ้น และทางเมืองประกาศว่าเป็นอาชญากรรมในทันที เพราะเขาดันเอาเงินดังกล่าวไปใช้จนหมดแล้ว เจ้าหน้าที่สืบย้อนบันทึกการเบิกถอนเงินดังกล่าว พบว่า เขาเบิกเงินออกมาประมาณ 600,000 เยนทุกวัน เป็นเวลากว่า 2 สัปดาห์ จนกระทั่งเจ้าหน้าที่สามารถสืบตามตัวเขาพบ เขาก็ได้ให้การว่าเขาใช้เงินพวกนั้นไปจนหมดแล้ว ชายคนนี้กล่าวว่า…

“ผมได้ย้ายเงินนั้นออกไปจนหมดแล้ว มันเอาคืนมาไม่ได้แล้ว มันแก้ไขอะไรไม่ได้อีกแล้ว ผมจะไม่หนี ผมจะชดใช้ความผิดที่ผมทำลงไป” จากการสืบสวนพบว่า ชายคนนี้ได้นำเงินไปใช้เล่นการพนันออนไลน์ผ่านทางโทรศัพท์ของเขา

เรื่องกลายเป็นความวุ่นวายยิ่งกว่าเดิม เพราะจากรายงานล่าสุดตอนนี้เขาได้หายตัวไปแล้ว…

เมื่อวันอังคารที่ผ่านมา ทนายความของชายคนนี้ที่ได้ทำงานร่วมกับเจ้าหน้าที่ท้องถิ่น ได้แสดงความยินยอมให้เจ้าหน้าที่สอบปากคำเพิ่มเติม แต่หลังจากมีการฟ้องร้องเกิดขึ้นในวันที่ 12 พฤษภาคมที่ผ่านมา เจ้าหน้าที่ก็ไม่สามารถติดต่อเขาได้อีกต่อไป

จากเหตุนี้เอง ทำให้นายกเทศมนตรี โนริฮิโกะ ฮานาดะ ได้ออกมาแถลงต่อประชาชนในเมืองเอบุด้วยความเสียใจอย่างสุดซึ้งเกี่ยวกับความผิดพลาดที่เกิดขึ้นจากการทำงานของเจ้าหน้าที่ของเขา พร้อมให้คำมั่นว่า จะพยายามอย่างเต็มความสามารถในการนำสาธารณะจำนวนมากนี้กลับมา หลังจากนั้นจึงได้มีการแจกจ่ายเงินเยียวยาให้กับทุกครัวเรือนที่ควรจะได้อีกครั้ง ครัวเรือนละ 100,000 เยนตามกำหนดเดิม

ชะตากรรมของชายคนนี้เป็นอย่างไรต่อไปนั้นยังไม่มีใครสามารถทราบได้ เราคงมีแต่ต้องรอติดตามกันต่อไปเท่านั้น…

ข้อมูลจาก: Man gambles away huge accidental Covid payment in Japan – BBC News

ภัยพิบัติ เป็นสิ่งที่เราไม่สามารถควบคุมได้ และเป็นสิ่งที่ไม่มีใครอยากให้เกิดขึ้น เพราะทุกครั้งที่เกิดมันนำมาซึ่งความสูญเสียครั้งใหญ่แทบทุกครั้ง และหนึ่งในครั้งที่เสียหายหนักที่สุดก็คือ เหตุแผ่นดินไหวและคลื่นสึนามิในโทโฮคุ ประเทศญี่ปุ่น ที่เกิดขึ้นเมื่อปี พ.ศ. 2554 ที่ผ่านมา ครั้งนั้นกลายเป็นข่าวใหญ่ไปทั่วทั้งโลก เพราะไม่เพียงแค่แผ่นดินไหว และคลื่นสึนามิที่ทำลายล้างอาคารบ้านเรือนทั้งหมดเท่านั้น แต่มันยังสร้างความเสียหายกับโรงงานไฟฟ้านิวเคลียร์ของฟูกุชิมา จนกลายเป็นผลกระทบร้ายแรงต่อประชาชน และสิ่งแวดล้อมบริเวณนั้นอย่างสาหัส

จากภัยพิบัติคราวนั้น สำนักงานตำรวจแห่งชาติของญี่ปุ่น ได้แถลงสรุปความเสียหายที่เกิดขึ้น ว่ามีอาคารกว่า 45,700 หลังถูกทำลาย, โรงพยาบาลขนาดใหญ่กว่า 300 แห่งได้รับความเสียหาย และมี 11 โรงพยาบาลถูกทำลายอย่างสิ้นเชิง ทิ้งซากความเสียหายของวัสดุก่อสร้าง และซากปรักหักพังกว่า 25 ล้านตันเอาไว้

ในส่วนของผู้เสียชีวิตนั้น มีศพถูกค้นพบกว่า 13,135 ศพ ส่วนใหญ่เป็นศพของผู้สูงอายุกว่า 65.2% โดยมากกว่า 92% เสียชีวิตเพราะจมน้ำ จากเหตุการณ์นี้ทำให้มีเด็กอย่างน้อย 82 คนต้องกลายเป็นเด็กกำพร้า ไม่เพียงเท่านั้น ยังมีผู้สูญหายอีกกว่า 158 คน แต่ความเสียหายนี้ก็ยังคงไม่จบสิ้น เพราะความเสียหายที่เกิดขึ้นกับโรงไฟฟ้านิวเคลียร์ ยังคงสร้างผลกระทบทางสุขภาพให้กับผู้ที่ประสบเหตุมาจนถึงทุกวันนี้

วันนั้นจนถึงวันนี้ ผ่านมาแล้วกว่า 11 ปี เหตุการณ์ทั้งหมดเหมือนจะวนกลับมาอีกครั้ง เพราะล่าสุด เมื่อคืนวันที่ 16 มีนาคมที่ผ่านมา ได้เกิดเหตุแผ่นดินไหวขึ้นอีกครั้งในทะเลทางตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศญี่ปุ่น ใกล้กับภูมิภาคโทโฮคุ ด้วยความรุนแรงระดับ 7.3 แมกนิจูด ทำให้ทางการประกาศเตือนภัยสึนามิในทันที โดยกรมอุตุนิยมวิทยาของญี่ปุ่น ได้รายงานว่า จุดศูนย์กลางของแผ่นดินไหวอยู่นอกชายฝั่งจังหวัดฟูกูชิมา ลึกลงไปเพียง 60 เมตร

การเกิดเหตุการณ์แผ่นดินไหวในครั้งนี้ แม้ว่าจะมีระดับความรุนแรงไม่เท่ากับเมื่อปี 2554 แต่เกิดขึ้นในภูมิภาคโทโฮคุเช่นเคย และจุดศูนย์กลางอยู่ในทะเลนอกชายฝั่งของฟูกูชิมา ซึ่งใกล้เคียงกับโรงงานไฟฟ้านิวเคลียร์ฟูกูชิมาด้วย ทำให้เจ้าหน้าที่ของ TEPCO ก็ได้เข้าไปตรวจสอบความเสียหายในทันที แต่โชคดีที่ยังไม่พบความเสียหายใด ๆ นอกจากนี้แล้วผลจากแผ่นดินไหวยังทำให้ระบบไฟฟ้าในพื้นที่ดับลง รถไฟชินคันเซนตกราง เคราะห์ดีที่ไม่มีผู้ได้รับบาดเจ็บ หรือเสียชีวิต ส่วนความเสียหายด้านอื่น ๆ นั้นทางการญี่ปุ่นยังคงต้องตรวจสอบต่อไป

แม้ว่าเมื่อดูผิวเผินแล้ว เหตุการณ์แผ่นดินไหวครั้งนี้ที่เกิดขึ้น อาจจะไม่รุนแรงเท่ากับการเกิดขึ้นเมื่อปี 2554 ที่ผ่านมา แต่ก็ยังไม่สามารถสรุปได้ว่ามันได้สร้างความสูญเสียมากน้อยเพียงไหน และที่สำคัญก็คือ ไม่ว่ามันจะเกิดขึ้นกี่ครั้ง มันก็ไม่ใช่เรื่องที่จะสามารถมาทำใจเคยชินกันได้จริง ๆ นับเป็นข่าวใหญ่ของโลกอีกหนึ่งอย่างที่เราอยากชวนให้ทุกคนติดตาม

ประเทศญี่ปุ่นก้าวเข้าสู่รัชสมัย ‘เรวะ’ เป็นที่เรียบร้อย โดย มกุฎราชกุมาร นารุฮิโตะ ได้ทรงเข้าพิธีสืบราชบัลลังก์เป็นสมเด็จพระจักรพรรดิพระองค์ใหม่ เมื่อวันพุธที่ 1 พ.ค. ที่ผ่านมา หรือ 1 วันหลังจากจั กรพรรดิอากิฮิโตะ เข้าพระราชพิธีสละราชสมบัติ เมื่อวันที่ 30 เมษายน ซึ่งนับเป็นสมเด็จพระจักรพรรดิญี่ปุ่นองค์แรกในรอบ 200 ปีที่ทรงสละราชบัลลังก์ขณะยังทรงมีพระชนม์ชีพ

มกุฎราชกุมาร นารุฮิโตะ พระชนมายุ 59 พรรษา จะทรงเข้าพิธีที่เรียกว่า ‘เคนจิ-โตะ-โชเค-โนะ-กิ’ หรือพระราชพิธีสืบทอดตราประจำแผ่นดินและพระราชลัญจกร ที่ท้องพระโรงมัตสึโนะ ของพระราชวังอิมพีเรียล

นอกเหนือจากตราประจำแผ่นดินและพระราชลัญจกร มกุฎราชกุมาร นารุฮิโตะ จะทรงได้รับเครื่องราชกกุธภัณฑ์ศักดิ์สิทธิ์โบราณทั้ง 3 ชิ้นคือ พระแสงดาบ, พระสายสร้อยสังวาล และพระฉาย ซึ่งเป็นสัญลักษณ์แห่งอำนาจของราชวงศ์ญี่ปุ่นที่ส่งมอบให้จักรพรรดิพระองค์ใหม่จากรุ่นสู่รุ่น จากนั้นพระองค์จะมีพระบรมราโชวาทในฐานะจักรพรรดิแห่งญี่ปุ่นเป็นครั้งแรก

ทั้งนี้ กำหนดการอย่างเป็นทางการระบุว่า สมเด็จพระจักรพรรดิและจักรพรรดินีพระองค์ใหม่ จะเสด็จออกพระราชวังอิมพีเรียลทักทายพสกนิกรเป็นครั้งแรกในวันที่ 4 พ.ค. รวม 6 ช่วงเวลา เริ่มตั้งแต่ เวลา 10.00 น. เป็นต้นไป ส่วนพระราชพิธีบรมราชาภิเษกอย่างเป็นทางการจะมีขึ้นในวันที่ 22 ต.ค. โดยเชิญแขกผู้ทรงเกียรติจากเกือบ 200 ประเทศเข้าร่วม

พระราชประวัติ สมเด็จพระจักรพรรดิพระองค์ใหม่

ปัจจุบันสมเด็จพระจักรพรรดินารุฮิโตะทรงมีพระชนมพรรษา 59 พรรษา เสด็จขึ้นครองบัลลังก์ดอกเบญจมาศในสถานการณ์ที่แตกต่างไปจากพระราชบิดาเมื่อ 30 ปีก่อนอย่างสิ้นเชิง เนื่องจากไม่ต้องทรงรับการสถาปนาเป็นมกุฎราชกุมารแต่แรกประสูติเหมือนสมเด็จพระจักรพรรดิอะกิฮิโตะ ทำให้ทรงมีช่วงเวลาในวัยเยาว์ที่อิสระเสรีมากพอจะทรงเลือกศึกษาวิชาต่าง ๆ ตามที่สนพระทัยได้

หลังทรงสำเร็จการศึกษาระดับปริญญาตรีด้านประวัติศาสตร์จากมหาวิทยาลัยกะกุชูอิง ซึ่งเป็นสถาบันการศึกษาสำหรับวงสังคมชั้นสูงของญี่ปุ่นแล้ว ได้เลือกเสด็จไปศึกษาต่อต่างประเทศในระดับบัณฑิตศึกษา ที่วิทยาลัยเมอร์ตันของมหาวิทยาลัยอ็อกซ์ฟอร์ดแห่งสหราชอาณาจักรเป็นเวลาสองปี ระหว่างปี 1983-1985 โดยทรงศึกษาประวัติศาสตร์การคมนาคมทางน้ำในแม่น้ำเทมส์

โดยช่วงเวลาที่ทรงเป็นนักศึกษาที่อ็อกซ์ฟอร์ด ได้รับการจดบันทึกไว้ในสมุดบันทึกส่วนพระองค์ว่าเป็นเวลาที่ทรง “มีความสุขมากที่สุดในชีวิต” ซึ่งต่อมาบันทึกนี้ได้รับการแปลเป็นภาษาอังกฤษและตีพิมพ์เผยแพร่ในชื่อ “แม่น้ำเทมส์กับข้าพเจ้า: ความทรงจำสองปีที่อ็อกซ์ฟอร์ด” (The Thames and I: A Memoir of Two Years at Oxford ) ความสนพระทัยในการศึกษาเรื่องแหล่งน้ำของพระองค์ขยายวงกว้างมากขึ้น เมื่อได้ทรงงานวิจัยต่อในระดับปริญญาเอกที่มหาวิทยาลัยกะกุชูอิงอีกครั้ง ซึ่งในขณะนั้นทรงได้รับการสถาปนาเป็นองค์มกุฎราชกุมารแล้วเมื่อปี 1991 และปัจจุบันพระองค์ได้ทรงงานอย่างกว้างขวางเพื่อแก้ไขปัญหาเรื่องแหล่งน้ำของโลก โดยทรงเป็นประธานกิตติมศักดิ์ของคณะกรรมการที่ปรึกษาเรื่องน้ำและสุขอนามัยของสหประชาชาติ ระหว่างปี 2007-2015

ด้านประวัติการของคู่พระบารมีซึ่งมาจากหญิงสามัญชนนั้น สมเด็จพระจักรพรรดินารุฮิโตะ ทรงได้พบกับนางสาวมาซาโกะ โอวาดะ พระชายาในอนาคตเป็นครั้งแรก หลังเสด็จนิวัติญี่ปุ่นในปี 1986 โดยนางสาวโอวาดะซึ่งพูดภาษาต่างประเทศได้อย่างคล่องแคล่วหลายภาษา เป็นบัณฑิตจากมหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ดที่พูดจาฉาดฉาน และเพิ่งผ่านการสอบที่ยากที่สุดเพื่อเตรียมก้าวขึ้นเป็นนักการทูตชั้นนำของญี่ปุ่น

ทั้งสองใช้เวลาพูดคุยดูใจกันค่อนข้างนาน โดยความล่าช้าที่เกิดขึ้น มาจากการที่นางสาวโอวาดะกังวลเรื่องการใช้ชีวิตภายในสถาบันจักรพรรดิที่มีความอนุรักษ์นิยมสูงของญี่ปุ่น แต่ในปี 1993 เธอก็ตกลงที่จะเข้าพิธีอภิเษกสมรสกับองค์มกุฎราชกุมารในขณะนั้น

อย่างไรก็ตามชีวิตในวัง มิได้สวยงามดุจเทพนิยายเป็นไปดังคาด หลังนางสาวโอวาดะซึ่งได้รับสถาปนาเป็นเจ้าหญิงมาซาโกะ พระชายาในองค์มกุฎราชกุมารนารุฮิโตะ ต้องเผชิญกับแรงกดดันอย่างหนักจากสำนักพระราชวังในการเร่งให้ทรงมีพระรัชทายาท รวมทั้งการเข้ามา “พยายามปรับแก้” ลักษณะนิสัยของพระองค์ในการปฏิบัติพระกรณียกิจต่าง ๆ จนทำให้ทรงเครียดและแท้งพระครรภ์แรกไปในที่สุด เหตุการณ์ครั้งนี้ทำให้องค์มกุฎราชกุมารทรงตำหนิสื่อมวลชนและข้าราชสำนักอย่างเปิดเผย ในเรื่องที่เข้ามาจุ้นจ้านวุ่นวายจนเกินไป

ในปี 2001 ทั้งสองพระองค์ทรงมีพระธิดาคือเจ้าหญิงไอโกะ แต่ก็ไม่ได้ช่วยแก้ปัญหาการสืบสันตติวงศ์แต่อย่างใด หลังจากนั้นไม่นาน เจ้าหญิงมาซาโกะก็ทรงเริ่มไม่เสด็จออกหรือปรากฏพระองค์ต่อสาธารณชนเป็นเวลานานเกือบ 10 ปี ทรงอ่อนล้าหมดกำลังพระวรกายเนื่องด้วยทรงระทมทุกข์จาก “อาการผิดปกติในการปรับพระองค์” ซึ่งปัจจุบันเชื่อกันว่าหมายถึงภาวะซึมเศร้า

แรงกดดันเรื่องการให้กำเนิดรัชทายาทเพื่อสืบราชบัลลังก์ผ่อนคลายลงในปี 2006 เมื่อเจ้าชายฟุมิฮิโตะ พระอนุชาขององค์มกุฎราชกุมารทรงมีพระโอรสคือเจ้าชายฮิซะฮิโตะ ทำให้ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาเจ้าหญิงมาซาโกะกลับมาปรากฏพระองค์ต่อสาธารณะบ่อยครั้งขึ้น

ตลอดช่วงเวลาที่สมเด็จพระจักรพรรดินีพระองค์ใหม่ประชวรด้วยปัญหาสุขภาพจิต สมเด็จพระจักรพรรดินารุฮิโตะได้ทรงยืนหยัดเคียงข้างเป็นกำลังใจ และทรงปกป้องพระชายาจากการถูกกดดันโจมตีมาโดยตลอด ถือเป็นแบบอย่างของชายชาวญี่ปุ่นยุคใหม่ที่ให้ความสำคัญกับครอบครัวมาเป็นลำดับแรกกันมากขึ้น ทั้งยังทรงดูแลพระราชธิดาด้วยพระองค์เองระหว่างที่พระชายาทรงประชวรอีกด้วย

ทั้งหมดนี้ยิ่งทำให้ชาวญี่ปุ่นยุคใหม่ มีความรักเทิดทูนและศรัทธาต่อ สมเด็จพระจักรพรรดิและสมเด็จพระจักรพรรดินีพระองค์ใหม่อย่างมาก

ภาพจาก BBC.com