นักเดินทางมือใหม่คงอาจเคยได้ยินคำว่าบินแบบ Low Cost หรือ Full Service

ซึ่งเป็นการบริการที่แตกต่างกันของสายการบิน เพื่อเป็นข้อมูลสำหรับการวางแผนเดินทาง วันนี้เราเลยขอนำความแตกต่างระหว่างการบริการทั้งสองรูปแบบนี้มาเล่าให้ฟัง เพื่อจะได้ตัดสินใจง่ายขึ้นว่า บินแบบไหนสะดวกสบายกว่า และคุ้มเงินในกระเป๋า

สายการบินประเภท Low Cost หรือ สายการบินราคาประหยัด

ราคาตั๋วถูกแต่ยังไม่รวมค่าบริการอื่นๆ หากอยากได้ต้องซื้อเพิ่ม แบ่งออกเป็น 2 ประเภท Premium Low-Cost : ยังมีบริการฟรีในบางอย่างอยู่เช่น โหลดสัมภาระได้ฟรี (ไทยไลอ้อนแอร์ โหลดสัมภาระใต้ท้องเครื่องฟรี 10 กิโลกรัม สำหรับเส้นทางในประเทศ / 20 กิโลกรัมสำหรับเส้นทางต่างประเทศ ),เลือกที่นั่งได้ฟรี,มีของว่างและน้ำเปล่า แจกเล็กๆน้อยๆ อีกประเภทคือ Ultra Low-Cost : ไม่มีบริการฟรี อยากได้อะไรต้องซื้อเพิ่ม มีแค่พาเราไปถึงจุดหมายปลายทางเท่านั้น

รูปแบบการให้บริการ

– ราคาตั๋วเครื่องบินที่ประหยัดกว่าสายการบินแบบ Full Service
– ประเภทที่นั่งจะไม่มีแบบ First class จะเป็นที่นั่งชั้นเดียวติดๆกัน หากบินลำใหญ่ก็อาจจะมีชั้นพรีเมี่ยมที่ต้องเสียค่าตั๋วเพิ่ม
– เหมาะสำหรับการเดินทางระยะสั้น เพราะเบาะและพื้นที่วางขาด้านหน้าแคบ
-โหลดสัมภาระใต้เครื่องต้องเสียค่าน้ำหนักเพิ่ม และถือขึ้นเครื่องได้ไม่เกิน 7 กิโลกรัม
– การเลือกที่นั่งจะเกิดจากการสุ่มของระบบ หากอยากได้ที่นั่งที่ต้องการต้องจ่ายค่าธรรมเนียมเพิ่ม
– ไม่มีอาหารบริการ ต้องซื้อเพิ่ม
– ทุกบริการที่ซื้อเพิ่มสามารถจองออนไลน์ได้ตั้งแต่เราจองตั๋วเครื่องบินและจ่ายเงินเสร็จจบตั้งแต่ตอนนั้นเลย หรือแจ้งพนักงานตอนเช็คอินก็ได้
– ไม่มีห้องรับรองพิเศษ (VIP Lounge)
– ในประเทศไทย สายการบิน lowcost ทั้งในประเทศและต่างประเทศส่วนใหญ่ จะขึ้นลงที่สนามบินดอนเมือง ส่วนถ้าเป็น Lowcost ของต่างประเทศบางสายการบินเท่านั้นที่จะขึ้นลงที่สนามบินสุวรรณภูมิ

รายชื่อสายการบิน Lowcost ในไทย

• นกแอร์ – บินเส้นทางภายในประเทศและต่างประเทศ เน้นประเทศเอเซีย โซนใกล้ๆ ใช้ระยะเวลาบินไม่เกิน 3-4 ชั่วโมง
• ไทยแอร์เอเชีย – บินเส้นทางภายในประเทศและต่างประเทศ เน้นประเทศเอเซีย โซนใกล้ๆ ใช้ระยะเวลาบินไม่เกิน 3-4 ชั่วโมง
• ไทยแอร์เอเชียเอกซ์ – บินเส้นทางต่างประเทศ ใช้ระยะเวลาบิน 4 ชั่วโมงขึ้นไป เช่น เกาหลี ญี่ปุ่น
• ไทยไลอ้อนแอร์ – บินเส้นทางภายในประเทศและต่างประเทศ เน้นประเทศเอเซีย โซนใกล้ๆ ใช้ระยะเวลาบินไม่เกิน 3-4 ชั่วโมง
• นกสกู๊ต – บินเส้นทางต่างประเทศ เป็นการร่วมทุนระหว่างนกแอร์ กับ Flyscoot บินระยะไกล 4 ชั่วโมงขึ้นไป เช่น เกาหลี ญี่ปุ่น รวมถึงเส้นทางใกล้ๆ 2 ชั่วโมงไปสิงคโปร์ ก็จะใช้เครื่องที่จะบินต่อไปญี่ปุ่น แต่แวะพักเครื่องที่สนามบินชางงี เพื่อรับผู้โดยสารที่สิงคโปร์
• ไทยเวียดเจ็ทแอร์ – บินต่างประเทศ เน้นเชื่อมต่อกับสนามบินของเวียดนาม

สายการบินประเภท Full Service

จัดเป็น Premium airlines สังเกตง่ายๆเลยจะโปรโมทว่าบริการแบบ Full Service ส่วนใหญ่เป็นสายการบินแห่งชาติ เช่น การบินไทย,สิงคโปร์แอร์ไลน์,แอร์ฟรานซ์,โคเรียนแอร์,สิงคโปร์แอร์ไลน์,บริติชแอร์เวย์ ถ้าในไทยของการบินไทยจะเรียกว่า ไทยสมายล์ บินขึ้นลงที่สนามบินสุวรรณภูมิ

[wonderplugin_video iframe=”https://www.youtube.com/watch?time_continue=1&v=KQotf1TGu4c” videowidth=600 videoheight=400 keepaspectratio=1 videocss=”position:relative;display:block;background-color:#000;overflow:hidden;max-width:100%;margin:0 auto;” playbutton=”https://bsite.in/wp-content/plugins/wonderplugin-video-embed/engine/playvideo-64-64-0.png”]

ราคาตั๋วโดยสารจะแพงกว่าสายการบิน Low Cost เพราะบวกค่าธรรมเนียมและค่าบริการบนเครื่องบินไปแล้ว ผู้โดยสารสามารถเลือกที่นั่งได้โดยไม่เสียเงินเพิ่ม ถ้าที่นั่งนั้นยังว่าง แต่ต้องอยู่ใน Class เดียวกัน หากบินลำใหญ่จะแบ่งการให้บริการเป็น first class,business class, Economy class  การบริการและอาหารก็จะแตกต่างกันไปด้วย สามารถโหลดสัมภาระใต้เครื่องได้ฟรี น้ำหนักไม่เกิน 30 กิโลกรัม ที่นั่งบนเครื่องบินจะมี PTV หรือจอเล็กๆติดหน้าที่นั่ง สามารถใช้ดูหนัง ฟังเพลง เล่นเกมส์ และเลือกซื้อสินค้าได้ มีหูฟังส่วนตัวและผ้าห่มให้ใช้

เมื่อเครื่องบินขึ้นแล้วพนักงานต้อนรับจะเริ่มบริการอาหาร ถ้าเป็นสายการบินที่มีระยะเวลาการเดินทางยาวนานก็จะมีบริการอาหารตามมื้อเลย มีให้เลือกมากกว่า 1 อย่าง ส่วนใหญ่จะเสิร์ฟเป็นเซ็ตมีอาหารหลัก เครื่องเคียง ขนมปังกับเนย ผลไม้และของหวาน ตลอดการเดินทางจะมีพนักงานคอยเดิน เสิร์ฟเครื่องดื่ม น้ำเปล่า น้ำอัดลม เบียร์ ชา กาแฟ ไวน์ สามารถขอกับพนักงานได้ตลอดเลย มีของทานเล่น ผ้าเย็น ผ้าร้อนให้บริการเพื่อเพิ่มความผ่อนคลาย ในบางสายการบินจะมีบริการ VIP Lounge ให้บริการที่สนามบินด้วย ถ้ามีตั๋วก็สามารถเข้าไปใช้งานได้เลย

(ภาพจากแฟนเพจ Thai Airways)

บทสรุป

ทราบความต่างของการบริการทั้ง 2 ประเภทแล้ว คราวนี้ก็ขึ้นอยู่กับเงินในกระเป๋าของผู้โดยสาร ว่าต้องการความสะดวกสบายขั้นไหน ถ้าจะเอาแค่เดินทางถึงที่หมายก็ใช้บริการสายการบิน Low Cost หรือถ้าใครคิดว่าบินแบบ Full Serviceไม่แพงไปกว่าการต้องไปซื้อบริการของ Low Cost เพิ่ม

เราแนะนำบินแบบนี้ดีกว่า ยิ่งเป็นการเดินทางระยะไกล 4-5 ชั่วโมงขึ้นไป จะสบายกว่ามาก  สำหรับ Economy class ของ Full Service ความกว้างของเบาะไม่ได้ต่างจาก Low Cost เท่าไหร่ แต่ก็ไม่แน่นเกินไป

ทั้งนี้ ก่อนจะทำการจองตั๋วหากมีข้อสงสัยแนะนำให้สอบถามกับสายการบินโดยตรง เพราะแต่ละสายการบิน แต่ละเที่ยวบินให้บริการด้วยเครื่องบินรุ่นที่เหมาะสมกับระยะทางบินนั้นๆ การบริการและความสะดวกสบายก็จะต่างกันไปด้วย

Copyright© Bsite.In

การเดินทางไปต่างประเทศ ด่านแรกที่หลายคนระทึกกันเสมอคือ ตม. หรือ พิธีการตรวจคนเข้าเมือง ซึ่งจะดำเนินการโดยตำรวจตรวจคนเข้าเมืองของประเทศนั้นๆ มีอำนาจในการออกคำสั่งให้เข้าหรือไม่ให้เข้าประเทศก็ได้ โดยส่วนใหญ่แล้วหากเราไม่ได้ทำผิด ไม่ได้นำของต้องห้าม ไม่ทำตัวต้องสงสัย ก็จะสามารถผ่านด่านนี้ได้อย่างไม่มีปัญหา

หากใครกลัวจะตื่นเต้น วันนี้เรามีข้อแนะนำ วิธีผ่าน ตม. มาฝาก

Photo by Marc-Olivier Paquin on Unsplash

วีซ่าเข้าประเทศ

ด่านนี้จำเป็นอันดับแรกสุดเลยก็ว่าได้ ก่อนที่เราจะเดินทางไปประเทศไหนควรจะตรวจสอบให้ดีก่อนว่า ประเทศนั้นให้สิทธิ์การเดินทางสำหรับนักท่องเที่ยวไทยหรือไม่? หรือต้องตรวจลงตราทำวีซ่าเพื่อเข้าประเทศ ซึ่งการทำวีซ่า จะเป็นการตรวจสอบคุณสมบัติขั้นต้นก่อนว่า เราสามารถเดินทางเข้าประเทศนั้นได้

โดยการขอวีซ่า แบ่งเป็น 2 ประเภท คือต้องขอล่วงหน้า โดยสามารถทำเรื่องได้จากสถานทูตนั้นๆ และ Visa on Arrival (VOA) ที่สามารถทำได้เลยที่ท่าอากาศยานของประเทศนั้นๆ ก่อนจะผ่าน ตม.

ประเทศและดินแดนที่ผู้ถือหนังสือเดินทางไทยเดินทางไป และไม่จำเป็นต้องขอรับการตรวจลงตราล่วงหน้า โดยสามารถขอ Visa on Arrival (VOA) ได้

• โบลิเวีย หนังสือเดินทางทูต/ ราชการ/ ธรรมดา ระยะเวลา 30 วัน ค่าธรรมเนียม 135 เหรียญสหรัฐฯ (เฉพาะวีซ่าประเภทท่องเที่ยว)
• ฟิจิ หนังสือเดินทางทูต/ ราชการ/ ธรรมดา ระยะเวลา  4 เดือน ไม่มีค่าธรรมเนียม
• จอร์แดน หนังสือเดินทางธรรมดา ระยะเวลา 30 วัน ค่าธรรมเนียม 40 ดีนาร์จอร์แดน
• คีร์กีซสถาน หนังสือเดินทางทูต/ ราชการ/ ธรรมดา ระยะเวลา 15 วันต่อ1 เดือน  ค่าธรรมเนียม 50 เหรียญสหรัฐฯ/ 60 เหรียญสหรัฐฯ(สำหรับหนังสือเดินทางธรรมดา)

• เนปาล หนังสือเดินทางธรรมดา ระยะเวลา 15 วัน ค่าธรรมเนียม 25 เหรียญสหรัฐฯ,ระยะเวลา 30 วัน ค่าธรรมเนียม 40 เหรียญสหรัฐฯ,ระยะเวลา 90 วัน ค่าธรรมเนียม 100 เหรียญสหรัฐฯ
• โอมาน หนังสือเดินทางธรรมดา ระยะเวลา  30 วัน ค่าธรรมเนียม 20 เรียลโอมาน
• หมู่เกาะโซโลมอน หนังสือเดินทางทูต/ ราชการ/ ธรรมดา ระยะเวลา 3 เดือน ไม่มีค่าธรรมเนียม
• ติมอร์-เลสเต หนังสือเดินทางธรรมดา ระยะเวลา 30 วัน ค่าธรรมเนียม 30 เหรียญสหรัฐฯ

ประเทศและดินแดนที่ผู้ถือหนังสือเดินทางไทยสามารถเดินทางเข้าได้เลยโดยไม่ต้องตรวจลงตรา

• ประเทศที่อนุญาตให้อยู่ได้ 14 วัน : บาห์เรน, บรูไน, กัมพูชา และ เมียนมาร์
• ประเทศที่อนุญาตให้อยู่ได้ 15 วัน : ญี่ปุ่น
• ประเทศที่อนุญาตให้อยู่ได้ 30 วัน : ไต้หวัน, ฮ่องกง, อินโดนีเซีย, ลาว, มาเก๊า, มองโกเลีย, มาเลเซีย, มัลดีฟส์, ฟิลิปปินส์, รัสเซีย, เซเชลส์, สิงคโปร์, แอฟริกาใต้, ตุรกี, เวียดนาม และ กาตาร์
• ประเทศที่อนุญาตให้อยู่ได้ 90 วัน : อาร์เจนตินา, บราซิล, ชิลี, เอกวาดอร์, จอร์เจีย, สาธารณรัฐเกาหลี, เปรู และ วานูอาตู

1. กรอกใบตม.

form ก่อนเครื่องบินจะลงจอด พนักงานต้อนรับจะมีการแจกใบ ตม. หรือ Immigration form เราสามารถกรอกรายละเอียดให้เรียบร้อยได้เลยตั้งแต่ตอนอยู่บนเครื่องบิน เพื่อความรวดเร็วจะได้ไม่ต้องไปเสียเวลากรอกด้านล่าง ซึ่งส่วนใหญ่จะมีความต้องการข้อมูลพื้นฐานเช่น ชื่อ นามสกุล วันเดือนปีเกิด ประเทศที่มาล่าสุด หมายเลขเที่ยวบิน ระยะเวลาในการอยู่ในประเทศนั้น สัญชาติ อาชีพ จุดประสงค์ในการเดินทาง และคำถามอื่นๆ เกี่ยวกับความปลอดภัย ซึ่งแต่ละประเทศจะมีฟอร์มการกรอกใบ ตม.ที่ต่างกัน สำหรับขาเข้าประเทศไทย ผู้ถือหนังสือเดินทางไทยไม่ต้องกรอกใบ ตม.ขาเข้าแล้ว สามารถเข้า ตม.ผ่านช่องอัตโนมัติได้เลย

(ตัวอย่างใบตม.ประเทศญี่ปุ่น)

2. เข้าช่องต่อแถวเพื่อตรวจคนเข้าเมือง 

จุดนี้ให้ถอดหมวก/แว่นตาดำให้เรียบร้อย โดยด่านตรวจคนเข้าเมืองจะแบ่งประเภทตามหนังสือเดินทาง สำหรับประชาชนในประเทศนั้นจะถูกแยกไปอีกโซนและเข้าออกง่ายรวดเร็วกว่า สำหรับหนังสือเดินทางต่างประเทศก็จะมีช่องแยกต่างหาก ขั้นตอนนี้ห้ามถ่ายรูปโดยเด็ดขาด เมื่อถึงคิวของเราแล้วให้ยื่นพาสปอร์ตและบรอดดิ้งพาสให้เจ้าหน้าที่เพื่อทำการตรวจลงตราประทับ ว่าเราเข้าเมืองอย่างถูกกฎหมาย

ตรานี้จะระบุว่าเข้ามาวันที่เท่าไหร่ และอยู่ได้ถึงวันที่เท่าไหร่ หากไม่มีปัญหาหรือข้อสงสัยอะไร ตม.ก็จะเปิดประตูให้เราผ่านเข้าไปได้ปกติ หรือเล็กๆ น้อยๆ เขาก็จะถามว่า อยู่ในประเทศกี่วัน เดินทางมาจากไหน ที่พักอยู่ที่ไหน สั้นๆ ซึ่งเป็นการถามตามปกติ ตรงนี้ถ้าเจอถามแนะนำให้ไม่ต้องตื่นเต้น ให้ตอบไปแบบสบายๆ ถ้าฟังคำถามไม่ออก ไม่ชัดให้ถามเขากลับอีกครั้งได้เลย ไม่ต้องเกร็ง หรือแสดงสีหน้าวิตกกังวล

เกร็ดเล็กเกร็ดน้อย ตม.ที่ต่างๆ

• ตม.ในประเทศสิงคโปร์ จะไม่ค่อยถามอะไรมาก เจ้าหน้าที่ส่วนใหญ่จะเป็นคนแขก
• ตม.ในจีน จะสวมเครื่องแบบคล้ายทหารดูน่าเกรงขามและไม่ค่อยถามอะไรถ้าเรามีวีซ่ามาเรียบร้อยแล้ว ที่นี่หากเป็นสนามบินเมืองที่ไม่ใหญ่ ช่อง ตม.จะมีอยู่ช่องเดียวคือช่องของคนจีน เราสามารถเข้าไปต่อแถวได้เลย
• ตม.ของประเทศญี่ปุ่นมีความเข้มงวด แต่ไม่ต้องกลัวจะสื่อสารไม่รู้เรื่องเพราะเขามีแฟ้มภาษาไทย คอยชี้ถามให้เราตอบได้เลย
• ตม.เกาหลีมีความเข้มงวดมากและส่วนใหญ่ดูลักษณะท่าทางของเราด้วยว่าจะมาเที่ยวหรือจะมาโดดร่ม

Photo by chuttersnap on Unsplash

3. เมื่อเจอเรียกเข้าห้องเย็น ถามหาเอกสารและคำถามยิบย่อย 

ในกรณีของคนที่ผ่าน ตม.ได้ง่ายๆ ข้อนี้คงไม่จำเป็นนัก แต่สำหรับคนที่โดนกักตัว โดนเรียกหาเอกสาร ควรเตรียมข้อมูลเหล่านี้จากประเทศไทย ซึ่งเป็นเอกสารภาษาอังกฤษที่พกติดตัวไว้มีให้ช่วยผ่านด่าน ตม.ได้ ดังนี้

• ข้อมูลการจองที่พักและเบอร์โทรติดต่อที่พัก ให้ปรินท์เอกสารออกมาไว้เลย
• ข้อมูลเบอร์โทรที่ใช้ติดต่อในช่วงระหว่างการพักอยู่ในประเทศนั้น
• ข้อมูลของผู้รับรอง กรณีที่ไปงาน หรือมีผู้เชิญให้ไปเยี่ยม
• จำนวนเงินที่แลกเข้าประเทศเพียงพอต่อค่าใช้จ่ายตลอดทั้งทริปหรือไม่ คำนวนออกมาให้ดีๆ เพราะหากน้อยเกินไป ก็อาจจะโดนปฏิเสธในการเข้าประเทศ แต่ถ้าเอามามากเกินไปก็จะมีการตรวจสอบที่ยุ่งยากขึ้นไปอีก เพราะฉะนั้นควรพกมาพอดีๆ เผื่อเหลือเผื่อขาดเล็กน้อย
• แผนการเดินทางท่องเที่ยวที่ชัดเจน เช่น วันนี้ไปไหนบ้าง? พักที่ไหน เมืองที่จะไปเดินทางด้วยอะไร กำหนดเป็นตารางเพื่อแสดงให้ตม.เห็นชัดว่า เรามีการวางแผนมาแล้วและตั้งใจจะเดินทางมาท่องเที่ยวจริงๆ ถ้ามีพวกตั๋วสวนสนุก ตั๋วเข้ามิวเซี่ยมอะไรที่จองไว้แล้วให้ขนมาโชว์ให้หมด
• หนังสือรับรองการทำงานเป็นภาษาอังกฤษ รับรองเงินเดือน เพื่อแสดงให้เห็นว่าเราเป็นคนมีงานมีการทำอย่างชัดเจนไม่ได้มาเพื่อหางานหรือโดดวีซ่าในประเทศนั้นแน่นอน

Photo by Tim Gouw on Unsplash

สุดท้ายการผ่านตม.เป็นเรื่องไม่ยากเลย ถ้าเราไม่ตื่นเต้นและเตรียมข้อมูลเอกสารมาดี
ตอบคำถามให้ชัดเจน ก็สามารถผ่านด่านเข้าประเทศไปท่องเที่ยวได้อย่างสบายใจ….

Good Luck and Safe Journey

[Cover Photo by Nicole Harrington on Unsplash ]

Copyright© Bsite.In

“…All my bags are packed I’m ready to go…”  

สำหรับบางคนการเดินทางเป็นการเปิดโลกทัศน์และแน่นอนคำว่า ‘ครั้งแรก’ มักจะนำพาความรู้สึกประหม่าและกังวลว่าจะทำตัวไม่ถูกมาเสมอ การเดินทางด้วยเครื่องบินครั้งแรก เป็นสิ่งที่หลายคนจดจำได้ และบางคนตื่นเต้นถึงขนาดจะต้องเสิร์จข้อมูลเพื่อเตรียมตัวเดินทาง…

A Safe Journey EP.3 ขอนำเสนอเรื่องราวที่บางคนมองว่าธรรมดาๆ ไม่เห็นต้องแนะนำ แต่นี่อาจจะเป็นข้อมูลจำเป็นต่อการขึ้นเครื่องบินครั้งแรก และอาจจะช่วยทำให้สบายใจลดความประหม่าได้เยอะ

ก่อนขึ้นเครื่องบิน

สิ่งที่ต้องทำคือการจองตั๋ว ตรวจทานตั๋วให้ถูกต้อง วันเวลาออกเดินทาง ไฟลท์บิน สายการบิน สนามบิน ตลอดจนชื่อและนามสกุลตัวสะกดภาษาอังกฤษจะต้องถูกต้องทั้งหมด ตั๋วเมื่อซื้อแล้วหากไม่สามารถเดินทางได้ หรือ แก้ไขชื่อผู้เดินทาง จะต้องเสียค่าธรรมเนียมพอๆ กับเสียค่าจองตั๋วใหม่เลย เพราะฉะนั้นข้อมูลตรงนี้สำคัญมาก ตอนก่อนจะจองเสร็จควรตรวจสอบให้เรียบร้อย

เช็คอินทำยังไง?

การเช็คอิน จะเป็นการยืนยันการเดินทางของเราว่าจะบินแน่นอน ซึ่งแต่ละสายการบินจะกำหนดเวลาเปิดปิดเช็คอินต่างกัน เราสามารถเช็คข้อมูลได้จากอีเมล์ยืนยันการจองตั๋ว ในขั้นตอนนี้จะเราสามารถเช็คอินล่วงหน้าผ่านออนไลน์แล้วสามารถนำสัมภาระไปโหลดที่หน้าช่องบริการก็ได้ ส่วนใครที่ไม่มีสัมภาระสามารถนำบรอดดิ้งพาสที่ได้จาการเช็คอินออนไลน์เดินขึ้นเครื่องได้เลย

[wonderplugin_video iframe=”https://www.youtube.com/watch?v=YGzpIVeKTtA” videowidth=600 videoheight=400 keepaspectratio=1 videocss=”position:relative;display:block;background-color:#000;overflow:hidden;max-width:100%;margin:0 auto;” playbutton=”https://bsite.in/wp-content/plugins/wonderplugin-video-embed/engine/playvideo-64-64-0.png”]

สำหรับ การเช็คอิน ที่ช่องบริการ ในช่วงวันหยุดหรือช่วงที่คนเดินทางเยอะๆ อาจจะต้องรอคิวนาน ขั้นตอนตรงนี้ไม่ยากเพียงแค่ยื่นบัตรประจำตัวประชาชน สำหรับคนที่บินในประเทศ หรือ ยื่นหนังสือเดินทางสำหรับคนที่เดินทางไปต่างประเทศ เจ้าหน้าที่จะทำการออกตั๋ว ชั่งน้ำหนักสัมภาระและติดแท็กสัมภาระให้สำหรับคนที่โหลดกระเป๋า

ภาพจาก บริษัท ท่าอากาศยานไทย จำกัด (มหาชน)

เดินทางภายในประเทศ เผื่อเวลาเช็คอินที่สนามบิน 45 นาที – 1 ชั่วโมง, เดินทางระหว่างประเทศ ควรเผื่อเวลาเช็คอินอย่างน้อย 1 ชั่วโมงขึ้นไป ก่อนถึงเวลาเดินทาง ปัจจุบันทุกสายการบินมีเช็คอินผ่านมือถือ และ ตู้อัตโนมัติแล้วสามารถทำการเช็คอินเองได้เลยโดยไม่ต้องต่อแถว

เมื่อเช็คอินเสร็จแล้วจะได้รับบรอดดิ้งพาส อันนี้ก็คือตั๋วตัวจริงนั่นเอง จะระบุที่นั่ง ประตูสำหรับขึ้นเครื่องบิน และเวลาเรียกขึ้นเครื่อง เมื่อได้รับเรียบร้อยแล้วเก็บให้ดีอย่าทำหายเด็ดขาด และแสดงบรอดดิ้งพาสให้กับเจ้าหน้าที่ ที่ประตูด่านก่อนเข้าไปสู่ด้านใน

ผ่านด่านก่อนออกเดินทาง

เมื่อเช็คอินรับ บรอดดิ้งพาส เสร็จแล้วให้เราเดินไปที่ประตูที่เขียนว่าผู้โดยสารขาออก ยื่นบรอดดิ้งพาสและบัตรประชาชน หรือพาสปอร์ตให้เจ้าหน้าที่เพื่อตรวจสอบว่าเราจะเดินทางวันนี้จริง จากนั้นจะเป็นขั้นตอนของการสแกนตัวและกระเป๋าถือขึ้นเครื่อง ส่วนใหญ่จะมีข้อห้ามสิ่งของที่จะติดตัวขึ้นไปบนเครื่องบิน

• ของเหลวทุกชนิดที่มีความจุต่อชิ้นเกิน 100 มล. รวมไม่เกิน 1 ลิตร (1,000 มล.) ดูขนาดจากบรรจุภัณฑ์
• แบตเตอรี่สำรอง (Power Bank) สามารถนำขึ้นเครื่องบินได้แต่ต้องมีค่าความจุไฟฟ้าไม่เกิน 32,000 mAh ไม่เกินคนละ 2 ชิ้น
• อาวุธทุกชนิด รวมถึงปืนเด็กเล่นด้วย
• ของมีคมทุกชนิด
• วัตถุไวไฟ อาหารที่มีกลิ่นแรง สัตว์เลี้ยง สารพิษ

ถ้าเผลอนำติดไปตอนถึงด่านสแกนก็ไม่เป็นไรเพราะจะมีจุดให้ทิ้งได้  สำหรับคนที่เดินทางในประเทศเมื่อผ่านจุดนี้แล้วสามารถเดินไปรอที่ประตูขึ้นเครื่องได้เลย ถ้ายังมีเวลาก็สามารถหาร้านนั่งทานอาหารก่อนได้ แต่สำหรับคนที่เดินทางไปต่างประเทศ หลังจากผ่านด่านตรวจสิ่งของแล้วก็ต้องไปที่ด่านตรวจคนเข้าเมือง ทำขั้นตอนเดินทางออกนอกอาณาจักร ซึ่งปัจจุบันคนไทยสามารถใช้เครื่องอัตโนมัติได้แล้วเพียงแค่ยื่นพาสปอร์ตสแกนที่เครื่อง สแกนลายนิ้วมือและใบหน้าก็เรียบร้อยและเดินไปรอที่ประตูขึ้นเครื่องได้เลย

ขึ้นเครื่องบิน..ได้เวลาออกเดินทาง

เมื่อถึงเวลาเดินทาง จะมีเจ้าหน้าที่ประกาศขึ้นเครื่องตามลำดับและแถวที่นั่ง เรายื่นตั๋วและบัตรประชาชนหรือพาสปอร์ตให้เจ้าหน้าที่ตรวจก่อนเดินขึ้นเครื่อง เมื่อขึ้นเครื่องบินสัมภาระให้เก็บไว้ในช่องที่เก็บด้านบน หรือวางไว้ที่พื้นยัดเข้าไปใต้เบาะด้านหน้า ระหว่างการนำเครื่องขึ้นและลง ปรับพนักเก้าอี้ให้ตรง เปิดม่านหน้าต่าง คาดเข็มขัดนิรภัย  

หากทำไม่เป็นเจ้าหน้าที่ต้อนรับจะแนะนำขั้นตอนและตรวจเช็คให้อย่างละเอียดไม่ต้องประหม่าว่าทำไม่เป็นแล้วจะน่าอาย… ในบางสายการบินจะมีบริการอาหารว่างได้ ถ้าเป็นแบบ Full Service ก็จะมีทั้ง อาหารครบมื้อ น้ำผลไม้ น้ำอัดลม ชา กาแฟ และของทานเล่น รวมถึงผ้าห่ม หมอน หูฟัง และบริการเสริมอื่นๆ 

อาหารบนเครื่องบิน

ขึ้นเครื่องอยากเดินไปเข้าห้องน้ำให้ดูสัญญาณไฟรัดเข็มขัดเสมอ ห้องน้ำบนเครื่องบินจะเป็นลักษณะตู้เล็กๆ ส่วนมากจะอยู่ท้ายเครื่องบิน ถ้าเป็นเครื่องบินลำใหญ่ จะอยู่ที่กลางเครื่อง ท้ายเครื่อง สามารถปลดทุกข์หนัก ทุกข์เบาได้แต่ห้ามสูบบุหรี่ สำหรับการเดินทางระยะไกล เราขอแนะนำให้เตรียมหมอนรองคอไปด้วย เพราะจะเมื่อยคอมาก รวมถึงดื่มน้ำให้มากๆ เพราะอากาศข้างบนจะแห้ง ถ้าต้องการความช่วยเหลือสามารถเรียกพนักงานบนเครื่องบินได้เลยไม่ต้องเขินหรือเกรงใจ

…เมื่อทุกอย่างเข้าที่เข้าทางแล้วควรนั่งอยู่กับที่ไม่ลุกเดินไปมา สามารถปรับเอนเบาะและปิดหน้าต่างได้ พักผ่อนให้สบายตลอดการเดินทาง เมื่อถึงเวลาเครื่องใกล้แลนดิ้งจะมีเสียงประกาศให้ทำรัดเข็มขัดและปรับพนักเก้าอี้อีกครั้ง พอเครื่องลงจอด รอให้เครื่องบินจอดสนิทและสัญญาณรัดเข็มขัดดับลงค่อยลุกออกจากที่นั่ง 

ติดตามอ่าน 

A Safe Journey EP.1

A Safe Journey EP.2

Good Luck and Safe Journey

Copyright© Bsite.In

มนุษย์เงินเดือนวัยทำงานหรือนักศึกษาที่ยังไม่มีรายได้ หลายคนคงเคยฝันว่าสักครั้งในชีวิตอยากจะมีโอกาสได้ไป เที่ยวต่างประเทศ ครั้งแรกกันบ้าง ไปถ่ายรูปเช็คอิน ทานอาหารต่างรสชาติ เรียนรู้บ้านเมืองใหม่ๆ ที่ไม่เคยพบเห็น แต่ติดปัญหาตรงที่ปัจจัยสำคัญนั่นคือ “เงิน” นั่นเอง วันนี้เรามีคำแนะนำมาเล่าให้ฟังเพื่อเป็นเครื่องช่วยเปิดประสบการณ์การเดินทางไปต่างประเทศของคุณ

1.จุดหมายของการเดินทาง

เป็นสิ่งแรกที่คุณต้องคิดเลยว่าอยากไปเมืองไหน เที่ยวแบบไหน เพราะแต่ละ ประเทศ  มีความแตกต่างกันมาก อยากเที่ยวแบบประหยัด ถูก คุ้มค่า รวมทุกอย่างไม่เกิน 5,000 บาท หรือจะเที่ยวแบบกินแหลกก็ไม่เกินหมื่น เราขอแนะนำให้เที่ยวในโซนอาเซียน มีให้เลือกเที่ยวหลายแบบเลย

• ชอบธรรมชาติให้ไป วังเวียง ประเทศลาว มีรถโดยสารตรงจากอุดรธานี ข้ามด่านมิตรภาพไทย-ลาว ความสนุกของการเที่ยววังเวียง คือ ใช้เงินไม่เยอะ ภาษา และวัฒนธรรมไม่ต้องปรับตัวมากและที่สำคัญวิวสวย อากาศดี ผู้คนอัธยาศัยดี

• ชอบอารยธรรมโบราณ ควรเลือกเส้นทางเสียมราฐ ประเทศกัมพูชา มีรถตู้จากกรุงเทพฯ ไปถึงชายแดนด่านอรัญประเทศแล้วต่อรถบัสไปเสียมราฐ เมืองอันเป็นที่ตั้งของนครวัด นครธม สิ่งมหัศจรรย์ของโลกที่ครั้งหนึ่งมีคนกล่าวว่า ต้องมาเห็นนครวัดก่อนตาย!!

• สายทำบุญไหว้พระต้องไปสักการะมหาเจดีย์ชเวดากอง ที่ย่างกุ้ง แล้วต่อด้วยไหว้เทพทันใจและเทพกระซิบ อาจจะออกนอกเมืองไปขอพรกับพระธาตุอินทน์แขวน ก็ได้

• สายอาร์ต สายโซเชียล แนะนำไปเที่ยวสิงคโปร์ เกาะเล็กๆ ที่มีครบทั้งอาหาร วัฒนธรรม สวนสนุกระดับโลกและความเป็นอินเตอร์ มีงานศิลปะให้เสพ มีวิวเมืองแบบอลังการและโชว์แสงสีเสียงในยามค่ำคืนให้ดูแบบฟรีๆด้วย ใช้เวลาเที่ยว2-3วันก็รอบเกาะแล้ว

2.วิธีการเดินทาง

เมื่อเลือกประเทศได้แล้ว คราวนี้ก็มาถึงขั้นตอนสำคัญอีกอย่างหนึ่งคือการเดินทาง…เริ่มจากการเดินทางเข้าประเทศ สำหรับลาวและกัมพูชา เราแนะนำให้นั่งรถทัวร์มีบริการทั้งบขส.และเอกชน ยิงตรงจากไทย ผ่านตม.แล้วข้ามฝั่งเข้าประเทศได้เลย ไม่ต้องหารถโดยสารต่อให้ยุ่งยาก สำหรับประเทศอื่นการเดินทางด้วยเครื่องบินถือว่าสะดวกและประหยัดเวลากว่ามาก
การหาตั๋วเครื่องบินราคาถูก เราขอแนะนำให้ใช้แอปพลิเคชั่นช่วยจอง เช่น Expedia,Skyscanner เลือกวันเดินทางและเมืองที่จะไปโดยส่วนใหญ่แอปเหล่านี้จะดึงราคาของทุกสายการบินมาโชว์สามารถเรียงได้ว่าอยากได้บินแบบไหน ราคาประมาณเท่าไหร่ มีราคาแสดงล่วงหน้าให้เราเลือกช่วงเวลาตัดสินใจในการเดินทาง หากเจอราคาที่ยังไม่ถูกใจและยังไม่รีบร้อนเดินทาง ขอแนะนำให้กดแจ้งเตือน เพราะเวลาที่ราคาตั๋วเครื่องบินที่เราต้องการมีอัพเดทลดราคาระบบจะส่งอีเมล์เตือนเราให้้จองทันที

3.ที่พัก

เราแนะนำให้จองผ่านเว็บช่วยจองเช่นเดียวกัน เช่น Agoda, Booking.com, Hotel.com เพราะเว็บไซต์เหล่านี้จะมีช่วงเวลาลดราคาและดีลกับทางที่พักเพื่อจะได้ราคาที่ถูกกว่าด้วย ที่สำคัญคือเราสามารถจัดเรียงราคาจากถูกไปแพงได้ มีรีวิวจากผู้เข้าพักจริงเพื่อเพิ่มความสบายใจก่อนจองพัก คนที่เดินทางคนเดียวเราอยากให้ลองนอนโฮสเทล ห้องพักแบบมีหลายๆเตียง ราคาส่วนใหญ่จะถูก มีล็อกเกอร์ให้เก็บของ เหมาะกับคนที่เอาเตียงไว้นอนแล้วตอนกลางวันออกไปตะลอนรอบเมือง ส่วนผู้หญิงก็ไม่ต้องกลัวว่านอนโฮสเทลจะอันตรายเพราะเดี๋ยวมีห้องพักเฉพาะผู้หญิงให้บริการในหลายโฮสเทลแล้ว เราสามารถดูข้อมูลได้ตั้งแต่ตอนจองออนไลน์เลย อีกประสบการณ์หนึ่งของการเลือกนอนโฮสเทลคือเราอาจจะได้เจอมิตรภาพจากเพื่อนนักเดินทางทั่วโลก ที่มักจะมาสังสรรค์ นั่งเขียนอีเมล์ หรืออ่านหนังสือบริเวณส่วนกลางของที่พัก เป็นพื้นที่แลกเปลี่ยนวัฒนธรรมขนาดย่อมๆเลยทีเดียว

4.แบ่งค่าใช้จ่ายเป็น 3 ส่วน

สำหรับคนที่ไม่มีเงินก้อน วิธีนี้จะช่วยทำให้คุณไม่ต้องจ่ายเงินทีเดียว แต่จะต้องใช้เวลาวางแผนการเดินทางแต่เนิ่นๆ โดยเราจะแบ่งเงินออกเป็น 3 ส่วน

• ส่วนที่ 1 จ่ายค่าเครื่องบินและจองตั๋วการเดินทาง ส่วนนี้สำคัญที่สุดจะเป็นการยืนยันแน่นอนว่า เราจะออกเดินทางและเป็นการตัดความไม่แน่นอนที่ชอบเลื่อนการเดินทางทิ้งไปด้วย

• ส่วนที่ 2 ควรเว้นระยะห่างจากการจ่ายส่วนที่ 1 ไปประมาณหนึ่งถึงสองเดือน เพื่อที่เราจะได้มีเวลาเก็บเงินไว้จ่ายส่วนนี้ ซึ่งเป็นค่าใช้จ่ายส่วนของที่พัก เพื่อความแน่นอนเมื่อทำการจองที่พักแล้วให้อ่านเงื่อนไขการเข้าพักและเก็บใบเสร็จชำระเงินไว้ด้วยเก็บหลักฐานเป็นรูปแบบภาษาอังกฤษและปริ้นท์สำรองติดตัวไปตอนเดินทางด้วย

• ส่วนที่ 3 ค่าใช้จ่ายภายในทริปและค่ากินของแต่ละมื้อ เราสามารถควบคุมได้เช่น ทั้งวันเฉลี่ยแล้ว ค่ากินหลักๆ ไม่เกินมื้อละ 200 บาท x 3 มื้อ เป็นเงินวันละ 600 บาท,ค่าเดินทางรถโดยสาร,ค่าเข้าชมสถานที่ท่องเที่ยว ส่วนนี้ให้เราเริ่มเก็บหลังจากจ่ายส่วนที่ 2 ไปแล้ว เก็บไปเรื่อยๆจนถึงวันเดินทางก็จะได้เงินก้อนสำหรับเที่ยวแล้ว

5.ทำการบ้านตารางทริป

วิธีนี้จะเป็นการควบคุมค่าใช้จ่ายทั้งหมดตลอดทั้งทริปได้เป็นอย่างดี ให้เราทำเป็นตารางเวลาทริปที่จะทำในแต่ละวัน ออกเดินทางยังไง พักที่ไหน ขึ้นรถเมล์สายอะไรเชื่อมต่อกับการเดินทางอื่นยังไง ร้านอาหารที่จะกินในแต่ละมื้อราคาเท่าไหร่ หาข้อมูลและคำนวนค่าใช้จ่ายของแต่ละวันไว้ด้วย เวลาใช้จ่ายจริงก็บวกลบไม่ควรเยอะกว่างบที่เราวางแผนไว้แล้ว ลองดูกระทู้รีวิวในพันทิปไว้เป็นตัวอย่างทริป แต่ไม่ควรลอกเลียนแบบกระทู้ไปหมดทุกเรื่องเพราะจะทำให้เราเสียอรรถรสในการไปเที่ยวครั้งแรก จดจำข้อมูลที่จำเป็น อันไหนควรจ่าย อันไหนควรข้าม แม้จะทำตารางทริปมาแล้วแต่ทุกอย่างยืดหยุ่นได้ ควรวางทุกอย่างไว้แบบหลวมๆ เพื่อที่ตัวเราจะได้ไม่อึดอัดตัวเองเวลาไปเที่ยว

” Good Luck and Safe Journey “